بررسی تغییرات خود همبستگی فضایی درون دهه ای پرفشار جنب حاره بر روی ایران طی سال های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۸
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-12-3_012
تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1403
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش بررسی تغییرات خود همبستگی فضایی پرفشار جنب حاره بر روی ایران میباشد. ابتدا دادههای روزانه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال طی سالهای ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۸ از پایگاه داده (ECMWF) با تفکیک ۲۵/۰ در ۲۵/۰ درجه استخراج گردید. سپس به چهار دوره ده ساله تقسیم شد. برای بررسی تغییرات خودهمبستگی فضایی از شاخصهای موران جهانی، موران محلی و گتیس – ارد جی و بیضی استاندارد جهت نمایش انحراف پراکندگی نقاط استفاده گردید. نتایج نشان داد براساس شاخص موران جهانی تغییرات پرفشار جنب حاره بر روی ایران حالت خوشهای بالایی دارد. این شاخص مشخص کرد که در تمامی دورهها بر روی نوار شمالی، شمالغربی و شمالشرقی لکه سرد وجود داشته و لکههای داغ بر روی غرب، جنوبغربی و نواحی از جنوب و مرکز کشور وجود دارد. در دوره دوم و سوم توزیع الگوی بیضی استاندارد حالت دایرهای داشته، اما در دوره اول حالت کشده و این حالت در دوره چهارم به حداکثر خود رسیده و حالت شمال غربی – جنوب شرقی پیدا کرده است که بیانگر گسترش بیشتر پرفشار جنب حاره بر روی نواحی غربی و روند افزایشی رو به شمال و عدم گسترش این سامانه بر روی نواحی شرقی ایران میباشد. تغییرات لکههای سرد بر روی ایران روند افزایشی داشته، بهخصوص در دوره چهارم در نواحی شرقی کشور به اوج خود رسیده که حاکی از تغییر وضیعت مکانی لکههای داغ بر روی ایران و گسترش آن به نواحی غرب و شمال در مقایسه با سایر دوره میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود احمدی
گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
عنایت اسدالهی
گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
کبری شجاعی زاده
گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
ناهید بازوند
گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :