فناوری نانو در مهندسی معماری منظر

با توجه به مقیاس خرد تا کلان معماری منظر و نیز ماهیت میان رشته ای آن که قادر است علوم مختلفی را در ارتباطی هماهنگ به کارگیرد، به نظر رسید تلاش موثری در ارتباط با رابطه هماهنگ علوم متفاوت در حیطه نانو فناوری صورت نگرفته و نگاه هایی منقطع در حوزه های مرتبط با آن به مقوله نانوفناوری شده بی هیچ جامعیت و ارتباط حوزه ها و رشته های مختلف با یکدیگر؛ با بررسی نانوفناوری در مقوله ی معماری منظر میتوان مدیریت پیوسته ای را در حوزه ها و مقیاس های متفاوت اعمال کرد. این مقاله تلاشی بود با هدف یکپارچه سازی میان رشته ای علوم و فنون متفاوت و در عین حال مرتبط با یکدیگر در جهت حفظ دستاوردها و عدم تداخل و آسیب به سایر حوزه ها در جهت ارتقای منظر با هدف پایداری و حفظ محیط زیست و جبران بخشی از آلودگی های وارده به منظر ضمن ارائهی راهکارهای مرتبط با نانو تکنولوژی در فنون مرتبط با آب، گیاهان و خاک جهت توجه مهندسان معماری منظر در فرآیند برنامه ریزی و طراحی. با استعانت از روش تحقیق پیمایشی (توصیفی) در بستری کاربردی و با استفاده از منابع اسنادی و توصیف مصادیق متعدد و مقایسه تطبیقی برخی از آنها نتایجی در زمینه های ذیل گرفته شد: معرفی نانو ذرات موثر در رفع آلودگی و تسویه روان آبها و پالایش آبهای زیرزمینی، معرفی نانو ذرات موثر در احیای خاک و زمینه ای آلوده به مواد صنعتی و شیمیایی، معرفی نانو ذرات مفید در مناظر کشاورزی و در نهایت معرفی نانو ذرات مناسب در طراحی منظر به ویژه منظر شهری که با رویکرد عدم آلودگی سایر حوزهها و عدم تداخل با آنها دنبال شد. متاسفانه استفاده از نانو فناوری در بسیاری از حوزه ها بدون در نظر گرفتن و بررسی آسیب های احتمالی بر سلامت، محیط زیست یا منظر دنبال شده لیکن توجه به این مهم در این نگارش مد نظر قرار گرفت. در حوزه منظر استفاده از نانو ذرات در المانها و سطوح سخت شهری با مصالح مبتنی بر نانوفناوری در حوزه ی معماری و ساختمان یکسان فرض شد که عمدتا از نانوذرات طبیعی الهام می گیرند.ولی در گستره منظر و طبیعت پیرامونی مباحث بیشتر به سمت مهندسی محیط زیست و علوم شیمی و کشاورزی متمایل می شود. نهایتا نیز نتیجه گیری شد که استفاده از نانو ذرات در معماری منظر از جمله منظر شهری بی هیچ تداخلی با فرآیند استفاده از نانو فناوری در سایر حوزه های مرتبط، نقش کلیدی در مدیریت و ارتباط مجموعه ای از علوم را ایفا کرده و به دلیل ماهیت میان رشتهای آن پیشنهاد شد راهکارهای اتخاذ شده در این مقاله به سایر زمینه ها و علوم میان رشته ای دیگر نیز تعمیم داده شود تا مباحث مرتبط با پایداری در این علم مدرن به صورت نهادینه و همه جانبه و با دیدی کلنگر اندیشیده وتبیین شود و در نهایت نیز پیشنهاد شد که به سبب نزدیکی ابعاد نانو ذرات به کار گرفته شده به ابعاد ژنوم- های گیاهی و جانوری و حتی انسانی، تمام تلاش های علمی در زمینه ی دانش میان رشته ای نانوفناوری به رصد علمی متخصصان حوزه ی سلامت و محیط زیست نیز برسد تا این نانو مواد به تغییر ژنتیک های ناخواسته منجر نشود. برای مثال نانو پارتیکل هایی که از طریق کود یا روانآبها به داخل منابع آب آشامیدنی نفوذ می کنند و یا در سایر صنایع جذب طبیعت و محیط زیست می شود بایستی مورد واکاوی دقیق قرار گیرد.