بررسی مشکلات، امکانات و کیفیت زندگی دانشجویان دختر در خوابگاه های دانشجویی (نمونه موردی: خوابگاه های خودگردان)

تحقیق پیش رو باهدف بررسی مشکلات اجتماعی دانشجویان دختر با توجه به سبک زندگی خوابگاهی و مقایسه آن با رخداد آسیب در شرایط زندگی به همراه خانواده در سال ۲۰۴۱ انجام گرفته است . امروزه محیط های خوابگاهی به عنوان خانه دوم دانشجویان بعد از مساله آموزش، مساله اصلی مسئولان دانشگاهی میباشد. تجربه زندگی خوابگاهی و تغییراتی که در محل و شیوه زندگی ایجاد میشود یکی از عوامل اثر گذار در وضعیت روحی و عاطفی دانشجویان میباشد و این موضوع به نوبه خود تاثیر مستقیم یا غیر مستقیمی بر روی عملکردهای تحصیلی و رفتاری دانشجویان خواهد داشت . علاوه بر اینکه میتواند محیط خوابگاه مشکلاتی را بر فرد تحمیل کند؛ از سویی دیگر، این امکان وجود دارد که محیط خوابگاه، برای فردیک منبع حمایتی باشد و همچنین میتوانند به بهترین مکان برای رفع مشکلات درسی، همفکری، تبادل اطلاعات و معلومات تبدیل گردند . این مطالعه یک تحقیق توصیفی تحلیلی است که پس از بررسی پژوهش های صورت گرفته در ارتباط با دانشجویان ساکن خوابگاه ها و انتخاب پنجاه پژوهش برتر و مرتبط تر، از دید محققین، به بیان چالش ها و راهکارهایی برای زندگی خوابگاهی دانشجویان می پردازد. بر اساس پژوهش های بررسی شده، دانشجویان ساکن خوابگاه ها با مسائلی از قبیل، سبک زندگی نادرست، عدم سازگاری، مشکلات عاطفی، مشکلات تغذیه ای، اعتیاد، و مشکلات سلامت و بهداشتی مواجه هستند که برای کاهش این مشکلات و برطرف کردن آنها میتوان به راهکارهایی از جمله: ارائه امکانات ورزشی، امکانات بهداشتی ودرمانی، فضای سبز مناسب، ایجاد مکان های آرام و مناسب برای مطالعه، ارائه مشاوره، افزایش آگاهی دانشجویان در مورد بیماری ها و همچنین معضل اعتیاد و در نهایت ایجاد جوامع یادگیری اشاره نمود.