بازآفرینی محله عباس آباد سنندج با رویکرد سرزندگی

بشر از آغاز زندگی خود همواره با ناشناخته ها و مجهولاتی روبرو بوده است که برای ادامه حیات و نیل به پیشرفت، ناگزیر از پای گذاشتن به درون نادانسته ها و یافتن راه هایی برای کشف و شناخت آنها و در صورت لزوم رفع تنگناها و استفاده از مزایای آنها بوده است. در این مسیر، پژوهش و تحقیق عمده ترین ابزار بشر در رویارویی با موانع و مسائل ناشناخته بوده و انسان توانسته است با این راهکار همواره راهگشای خود بسوی آینده و پیشرفت باشد. پژوهش و تحقیق در هر زمینه ای که باشد، دارای ساختار نظام مندی است که با رعایت اصول و قوانین و طی مراحل مختلف آن می توان به کشف یک امر مجهول یا رفع یک تنگنا نائل آمد. از این رو موضوعی که دستمایه این پژوهش قرار گرفته است: مطالعه ای بر مسائل اجتماعی بافت ناکارآمد محله عباس آباد با رویکرد بازآفرینی شهری است. این مسئله در کنار تبدیل شدن زمین به یک منبع کمیاب اجتماعی و همچنین مزایای این بافت ها به علت برخورداری از سابقه حیات شهری، ارزش های اجتماعی - اقتصادی، احساس تعلق، حداقل های زیرساختی و خدماتی و ... در دهه های اخیر باعث شده است که استفاده بهینه از بافت های فرسوده با تاکید بر هویت اجتماعی محله و حداکثر مشارکتی مردمی که یکی از منابع اصلی تامین زمین درون شهری است، اهمیت ویژه ای بیابد. نکته ای که در حوزه مداخله در بافت های فرسوده شهری تحت عنوان بازآفرینی شهری بسیار حائز اهمیت است.