تحلیل ترمودینامیکی سیستم تولید همزمان برق و آب شیرین با بهره گیری از منبع زمین گرمایی و خورشیدی

منابع آب شیرین قابل دسترس برای مصرف انسان ها تنها ۰/۷۵ درصد از آب موجود زمین را تشکیل می دهد. تقریبا ۹۷ درصد از منابع آب جهان به صورت آب شور در دریاها و اقیا نوس ها یافت میشود. غالبا کشور های واقع در غرب آسی ا، شمال آفریقا و آسیای جنوبی و مرکزی تنش آبی بیشتری را نسبت به سایر مناطق احساس م یکنند. میزان آب آشامیدنی از منابع آب سطحی و زیرزمینی به طورچشمگیری در دهه های گذشته کاهش یافته است. این کاهش چشمگیر عمدتا به دلیل تشدید کشاورز ی به موجب افزایش جمعیت، رشد صنایع، مدیریت ناکافی، بهره برداری غیر اصولی و تغییرات اقلیمی میباشد. تقاضای جهانی آب شیرین حدود ۱۲/۶ میلیارد متر مکعب در روز است، در حالی که پیش بینی ها حاکی از افزایش ۲۰ تا ۳۰ درصدی تا سال ۲۰۵۰ می باشد. محققان نمک زدایی از آب شور دریاها و اقیانوس ها به وسیله ی فناوری های نمک زدایی حرارتی را رویکردی مناسب برای جلوگیری از بحران آب آشامیدنی معرفی میکنند. در سطح جهان بسیاری از مناطق مانند کشور ایران از منابع تجدیدپذیر خورشیدی و زمین گرمایی برخودار هستند. افزایش زمان بهره برداری از چاه زمین گرمایی، افزایش توان خروجی در طول تابستان نسبت به نیروگاه زمین گرمایی و عدم نیاز به سیستم ذخیره سازی در مقایسه با نیروگاه حرارت ی خورشیدی از جمله مزایای نیروگاه های خورشیدی- زمین گرمایی هستند. در پژوهش یک سیستم نوین تولید همز مان توان و آب شیرین با بهره گیری از منبع زمین گرمایی و خورشیدی مورد ارزیابی قرار می گیرد.