طراحی میراگر دیواری کنترل غیرفعال مبتنی بر اصطکاک برای ساختمان های قاب RC

هدف این مقاله معرفی یک دمپر دیواری مبتنی بر اصطکاک مبتکرانه و مقرون به صرفه برای بهبود عملکرد لرزه ای سازه های RC غیر استاندارد است. سیستم کنترل غیرفعال پیشنهادی شامل یک پانل دیواری بتنی غیر سازه ای است که توسط دو تکیه گاه عمودی پانل به ستون در اضلاع جانبی، یک اتصال افقی پانل به تیر در پایین و مکانیزم اصطکاک در قسمت پایین به عناصر قاب بالا متصل می شود. سیستم پیشنهادی برای جلوگیری از انتقال نیروهای برشی به تیر و ستون متصل و در نتیجه جلوگیری از حالتهای شکست برشی شکننده تحت زلزله های شدید طراحی شده است. دستگاه اصطکاک را می توان به طور مستقل در هر طبقه تنظیم کرد تا به بهترین عملکرد لرزه ای دست یابد. با این حال، به دست آوردن توزیع بار لغزش طراحی بهینه می تواند به دلیل غیرخطی بودن سیستم و هزینه های محاسباتی بالا، با چالش روبرو باشد. در این مطالعه اثرات استفاده از طیف وسیعی از توزیع های بار لغزش مختلف را بر بازده دمپر مبتنی بر اصطکاک پیشنهادی بررسی میکنیم. . تحلیلهای دینامیکی غیرخطی گسترده ای بر روی قاب های RC غیر استاندارد ۳ ، ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ طبقه تحت هفت زلزله سازگار با طیف واقعی و مصنوعی انجام میشود. نتایج نشان می دهد که صرف نظر از توزیع بار لغزش ارتفاعی، محدوده بهینه ای برای نیروهای لغزش وجود دارد که به طور متوسط منجر به عملکرد لرزه ای بهتر می شود. همچنین نشان داده شده است که استفاده از یک الگوی توزیع بار لغزش تجمعی یکنواخت، منجر به بیشترین اتلاف انرژی در میراگرهای مبتنی بر اصطکاک و در نتیجه آسیب کمتر در عناصر سازه در هنگام زلزله های قوی می شود.