ارزشیابی و اثرگذاری هوشمند سازی سیستم حمل و نقل عمومی (مترو و اتوبوس)

ویژگی عصر ما، شهرنشینی گسترده، افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن پیچیده شدن مسائل حمل و نقل شهری است.زمانی که آی بی ام اولین چالش شهرهای هوشمند را آغاز کرد, توجه عمومی به مفهوم شهرهای هوشمند معطوف شد.امروزه بسیاری از شهرهای جهان با هوشمند سازی سیستم های حمل و نقلی سعی نموده اند بخشی از مشکلات را حل نمایند. در این پژوهش با توجه به ضرورت توجه به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی در سطح شهر تهران و اهمیت رضایت مندی ساکنان این شهر از خدمات ارائه شده این ناوگان به بررسی میزان رضایت مندی ساکنان منطقه ۲۲ از خدمات ناوگان حمل و نقل عمومی (اتوبوس و قطار شهری (مترو)) پرداخته شد. با تهیه یک پرسشنامه محقق ساخته در قالب سوال مورد سنجش قرار گرفت. منابع مورد استفاده در این پژوهش، شامل منابع کتابخانه ای، اینترنتی، لوح های فشرده ی اطلاعاتی، و تکمیل پرسشنامه می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های کمی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر بوده اند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۳ نفر محاسبه گردید.نتایج نشان می دهد که بصورت کلی پرداخت آنلاین در مترو، پرداخت الکترونیکی در اتوبوس و مکانیابی اتوبوس دارای بالاترین میانگین رتبه می باشند.همانطور که یافته ها تاکید میکند ارتقا زیرساخت های هوشمند و توجه به آن در سیستم حمل و نقل همگانی، می تواند زمینه ساز افزایش رضایتمندی شهروندان و گسترش استفاده از حمل و نقل عمومی در شهر تهران گردد.