امکان سنجی بکارگیری اصول نوشهرگرایی در توسعه گردشگری
محل انتشار: هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 24
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE08_547
تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1403
چکیده مقاله:
گردشگری و سفرهای درون شهری نقطه اتصال شهروندان به گذشته تاریخی شهر است و موجب تقویت همبستگی
اجتماعی و در نتیجه باعث افزایش حساسیت افکار عمومی نسبت به سرنوشت شهر می شود . توریسم شهری سالهاست
که در شهرهای بزرگ دنیا به مقوله ای درآمدزا تبدیل شده و نقش بسزایی را در توسعه شهری به عهده دارد. بسیاری از
کشورها، گردشگری را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می دانند.
همچنین گردشگری همواره عامل مهمی برای توسعه اقتصادی به حساب می آید . توسعه نظریات پایداری باعث ایجاه
یک رویکرد پایداری در اکثر تفکرات شهرسازی به ویژه تفکر نوشهرگرایی شده است. نوشهرگرایی به عنوان یک رویکرد
جدید طراحی و برنامه ریزی شهری در انتقاد به شهرسازی دوران معاصر که دارای الگویی پراکنده، غیر انسانی و ماشینی
است شکل گرفته است. اهداف کلی این مطالعه ایجاد ارتباط منطقی بین مباحث بازآفرینی، نوشهرگرایی و گردشگری
بوده که سعی در بومی سازی تئوری ها و انطباق با شرایط حاکم بر شهرهای سنتی ایران دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا آقابالائی خرده چی
کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد ا سلامی، واحد تبریز، ایران