بررسی نقش اقلیم و محیط در شکل دهی فرم سازه مسکن شهری کرمانشاه

با توجه به روند تحولات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و همچنین ورود تکنولوژی ساخت مسکن در کشور و به تبع آن در استان کرمانشاه در چند دهه اخیر، تغییرات عظیمی در معماری مسکن شهری این استان ایجاد شده است. این تغییرات به وضوح چهره شهری را دگرگون ساخته، هویت شهری را مخدوش کرده است. این امر بیشتر به واسطه عدم شناخت دقیق معماری مسکن شهری اتفاق افتاده است. بدون اغراق استان کرمانشاه به دلیل برخورداری از تنوع عظیم محیطی، اجتماعی و فرهنگی از استانهایی است که گوناگونی زیادی در معماری مسکن شهری آن دیده میشود. لذا شناخت معماری مسکن شهری این استان از اهمیت بالایی برخوردار است. توجه به ویژگی های بومی، از دو جهت قابل توجه است: یکی، ایجاد بستر مناسب برای شکلگیری معماری پایدار و دیگری، استفاده از ارزش های تکرار پذیر معماری بومی، در فرآیند معماری. بنابراین درک دقیق آنچه مردم امروز میخواهند، نکته اساسی در فهم کاربردی بودن ارزشهای استخراج شده معماری بومی میباشد. بدین ترتیب میتوان به گونه ای از معماری دست یافت که همچون معماری گذشته به خوبی کار میکند و در امتداد معماری گذشته، واقع می شود. با توجه به مواردی که بررسی شد به این نتیجه می رسیم که به مولفه های پایداری در معماری بسیار توجه شده و معماران آن، همه ی مسائل را در نظر گرفته بوده اند. روش تحقیق بصورت تحلیلی توصیفی میباشد که بر اساس منابع کتابخانه ای و مقالات مختلف شکل گرفته و در صدد است که به موضوع مورد بحث یعنی بررسی نقش اقلیم و محیط در شکل دهی فرم سازه مسکن شهری کرمانشاه بپردازد و راه حل هایی برای این موضوع پیدا کرده. طراحی متناسب با اقلیم در وهله ی اول هزینه های مربوط به سرمایش و گرمایش ساختمان را به حداقل میرساند و در وهله ی دوم باعث حداکثر استفاده از شرایط مناسب محیط و تامین آسایش بهتر می گردد.