بررسی تاثیر یادگیری خودراهبر بر اشتیاق تحصیلی و هیجان تحصیلی دانش آموزان (مطالعه ی موردی: دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه)

یکی از مهم ترین ویژگی های محیط های یادگیری آمادگی آنها برای یادگیری خودراهبر و مستقل است. توانایی کارکردن خودمختار به عنوان بخش الزامی برنامه های درسی و بخش ضروری، فرآیند یادگیری در نظر گرفته می شود که نتیجه ی آن تحول دانش و مهارت های فراگیر به عنوان مشخصه ی جامعی از آمادگی برای رسیدگی به چالش ها است. بررسی ها نشان می دهد مطالعات اندکی پیرامون یادگیری خودراهبر، اشتیاق تحصیلی و هیجان تحصیلی انجام شده و برآورد نقش اشتیاق تحصیلی و هیجان تحصیلی در رابطه با یادگیری خودراهبر می تواند دستاورد مهمی داشته باشد. لذا بررسی متغیرهای مرتبط با آن می تواند ماهیت این نوع از یادگیری را بیش از پیش روشن سازد. روش انجام این پژوهش کمی می باشد. جامعه ی آماری شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه می باشد که با استفاده از فرمول کوکران برای بررسی تعیین حجم نمونه۳۲۴نفر به عنوان نمونه ی آماری در نظر گرفته شدند. در این مقاله یک فرضیه ی اصلی و چهار فرضیه ی فرعی مطرح شد که نتایج حاصل از تحلیل به تایید آنها اشاره دارد. فرضیه ی اصلی مطرح کننده ی این است که بین یادگیری خودراهبر با اشتیاق تحصیلی و هیجان تحصیلی