اثرهای ماگوت تراپی به عنوان راهکاری نوین برای درمان ضایعات لیشمانیوز جلدی: مطالعه ی مروری
محل انتشار: مجله تحقیقات سلامت در جامعه، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHCM-10-1_010
تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1403
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: لیشمانیوز نوعی بیماری گرم سیری نادیده گرفته شده طبقه بندی شده است که تک یاخته های لیشمانیا آن را ایجاد می کنند و گزش پشه های خاکی باعث انتقال آلودگی به انسان می شود. فراوانی ناقلان، هزینه ی بالای داروها، درمان های طولانی مدت و مقاومت دارویی از موانع جدی برای کنترل این بیماری است. در این راستا، مطالعه ی حاضر به بررسی تاثیر لارودرمانی به عنوان روشی جدید در درمان زخم های لیشمانیوز پوستی پرداخته است. در ماگوت تراپی از لارو مگس های کالیفوریده برای درمان زخم های مزمن استفاده می شود.
روش کار: مطالعه ی حاضر مروری غیرنظام مند است. داده ها با استفاده از کلمات کلیدی «لیشمانیوز»، «لیشمانیا»، «ماگوت تراپی» و «لارو مگس» از پایگاه های اطلاعاتیPubMed ،Ovid Medline ، Web of Science ،SID ، Scopus و موتور جست وجوگر Google Scholar در محدوده ی زمانی ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۳ جمع آوری شدند. در این پژوهش، تمام مطالعات منتشرشده ی مربوط به لارودرمانی برای درمان زخم های لیشمانیوز پوستی وارد مطالعه و بررسی شدند.
یافته ها: لاروها از طریق گرانولاسیون بافت در بستر زخم می توانند به ایجاد پوست جدید سالم کمک کنند. این لارو ها به طور مکانیکی، از طریق حرکت ضمائم دهانی روی زخم و به طور هم زمان، با ترشح ترکیبات پروتئولیتیک و ضدانگلی، بار میکروبی را در زخم ها کاهش می دهند و به بهبود زخم منجر می شوند.
نتیجه گیری: لارودرمانی برای درمان زخم های مزمن استفاده می شود و اثر ترمیم کنندگی دارد. ازآنجایی که لارودرمانی گزینه ای طبیعی و کم هزینه است، می توان از آن به عنوان روش درمانی جایگزین برای بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی مقاوم به داروهای رایج استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشته محمدنژاد
Faculty of Health, Mazandaran University of Medical Sciences
سید حسن نیکوکار
Associate Professor, Department of Medical Entomology and Vector Control, Health Science Research Center, Faculty of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
نصیبه حسینی
Faculty of Health, Mazandaran University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :