آسیب شناسی محدودیت های پیش روی اجرای بام های سبز در ایران

سطح بام، فضاهای داخلی ساختمان را از نور خورشید و پدیده های اقلیمی محافظت می کند. درواقع، عنصر اصلی که بالای سر قرار می گیرد، سطح بام است. در ساخت و سازهای صورت گرفته در ایران، بیشتر بام ها فاقد ویژگی های زیبایی شناسی بوده و نقشی در کارکردهای محیطی و زیبایی شناختی ساختمان ها ندارند. از سوی دیگر، سطوح بام پتانسیل بالایی در زمینه طراحی منظر دارا بوده که متاسفانه در شهرسازی امروزی ایران به آن توجهی نمی شود، در حالی که در کشورهای پیشرفته و حتی تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه، استفاده از سطوح پشت بام ها برای توسعه فضای سبز و نیز فعالیت های کشاورزی (به ویژه امور باغبانی)، تولید انرژهای های تجدید پذیر و... استفاده می شود. استفاده از پشت بامهای سبز در کشورهای پیشرفته - که با کاهش سطوح قابل استفاده برای توسعه فضای سبز مواجه می باشند- به سرعت در حال افزایش می باشد، بطوری که طبق ضوابط و کدهای شهرسازی رایج در این قبیل کشورها، اکثر ساختمانهای بلند مرتبه در مراکز شهری بظور الزامی و اجباری باید دارای پشت بام سبز بوده و از چشم انداز بسیار زیبایی برخوردار باشند.در این مقاله تلاش شده ضمن معرفی مزایای گوناگون بامهای سبز، تجربیات تعدادی از کشورها در امر توسعه این گونه فضاهای سبز ذکر شده و در نهایت، مشکلات و چالش های اجرایی آن در کلانشهرهای ایران مطرح گردد. از آنجا بحث اجرای بام سبز از جمله فن آوری های نوین و حساس در ساخت و سازهای شهری ایران می باشد، سعی میشود با بیان مسایل پیش رو، لزوم توجه به آن در قالب دستورالعملهای اجرایی در ساختمان سازیهای شهری ایران تبیین و سعی گردد در امر احداث این سازه ی زنده زمینه ای را جهت تحقیق و توسعه این فن آوری فراهم آوریم.