بررسی اختلالات گفتاری دانش آموزان ابتدایی

اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان شامل مشکلاتی است که در تولید صوت، تلفظ، گفتار و فرایندهای شنیداری به وجود می آیند. این اختلالات می توانند از سنین کودکی شروع شده و در صورت عدم درمان مناسب، در دوران بزرگسالی نیز باقی مانند، بنابراین تشخیص و درمان زودرس این اختلالات بسیار مهم است. بین اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان می توان به اختلالات محفاظتی، جهت گیری و فراشناختی، افسردگی و اضطراب، سوتی زبان، لکنت، اختلال گفتار روانشناختی و اختلالات گفتاری ناشی از موقعیت ذهنی اشاره کرد. درمان این اختلالات معمولا شامل تمرینات حرکتی، تمرینات نفسی و روانی، تمرینات شنیداری وتمرینات گفتاری است. همچنین، همکاری والدین و معلمان در درمان اختلالات گفتاری دانش آموزان بسیار مهم است هدف این مقاله بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع ابتدایی است. طبق بررسی لکنت زبان شایع ترین اختلال گفتاری در دانش آموزان بوده است. دو زبانگی در ایجاد اختلالات زبانی کودکان تاثیری نداشته است همچنین لکنت زبان در نمونه مورد مطالعه ریشه ارثی ندارد و ترس و اضطراب نیز در ایجاد اختلال زبان کمترین نقش را دارد . در این مقاله، به بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان پرداخته می شود و راهکارهایی برای پیشگیری و درمان این مشکلات ارائه می شود چند سالیست که تمایز بین نظام زبانی دارای تاخیر یا غیر طبیعی توجه متخصصان بالینی را به خود جلب کرده است.