هایپرپیکنیت یا توربیدایت؟ اشارهای بر سیستم رسوبی نهشته های اردویسین البرز)سازندهای لشکرک و قلی(

جریانات گراویته ای یکی از مکانیسم های اصلی برای انتقال رسوبات ساحلی به حوضه های عمیق است، بنابراین، تحقیق در مورد منشا، فرآیند حمل و نقل و نهشته های رسوبی برای درک فرایند حمل و نقل رسوبات، بازسازی پالئواقلیم و پالئومحیط و اکتشاف و توسعه نفت و گاز حیاتی است. این مطالعه پارامترهایی را جهت تفکیک نهشته های توربیدایتی و هایپرپیکنال معرفی می نماید. بخش بالایی سازند لشکرک در بسیاری از تحقیقات و مطالعات به اشتباه به عنوان توالی توربیدایتی دریای عمیق به همراه سکانس توالی بوما معرفی شده است. سه نوع اصلی جریان در نهشته های بخش بالایی سازند لشکرک به سن اردویسین میانی-بالایی (معادل سازند قلی) در البرز مرکزی و سازند قلی در مقطع تیپ در دره قلی شناسایی شده است. ۱) جریان های هایپرپیکنال با hyperpycnites ، ۲) جریان های توربیدایتی از نوع آشفته با توربیدایت ها ، و ۳) جریان های گراویته ای هیبرید با طبقات حادثه ای هیبرید. وجود قاعده های فرسایشی، دانه بندی تدریجی معکوس و نرمال طبقات غالب ماسه ای، فراوانی ریپل های جریانی نشان می دهد که بخش بالایی سازند لشکرک به سن اردویسین میانی-بالایی تحت تاثیر جریانات هایپرپیکنال در یک دلتای میکس رودخانه-امواج ته نشین شده اند و رسوب غالب در این بخش هایپرپیکنیت ها می باشد. وجود غالب دانه بندی تدریجی معکوس و نرمال در این طبقات در نتیجه تغییرات در میزان تامین رسوب از منشاء رودخانه ای ایجاد می شود.