سیلاب زنی دی اکسید کربن به مخازن هیدروکربنی به منظور ازدیاد برداشت نفت و ذخیره سازیآن در آبخوان در جهت رفع آلودگی زیست محیطی و تحلیل نتایج آزمایشگاهی

هدف از این مقاله انجام اندازهگیریهای آزمایشگاهی و مطالعه ذخیره سازی زیرزمینی ۲COبرای پوشش شکاف دانش در مورد تراوایی نسبی -Brine۲CO و ارزیابی متغیرهای مختلف در ذخیره سازی ۲CO در یک سفره ی آبی (آکوییفر) مشخص است . آزمایش های تجربی بر روی چهار نمونه مغزه ی کربناته -سنگ آهک برای تعیین منحنی های فشار مویینگی و به منظور انجام سیلاب زنی ۲CO در نمونه های مغزه ی ۱۰۰% اشباع شده بابراین انجام شد. هر نمونه مغزه دارای شوریبراین متفاوتی است .آزمایش سیلاب زنی در فشار تزریق ثابت انجام شد، اما دمای تزریق برای هر نمونه مغزه متفاوت بود. برای به دست آوردن منحنی های تراوایی نسبی سیستم -Brine۲CO از رابطه ی بروکس -کوری استفاده شد. با استفاده از نتایج آزمایشگاهی فشار مویینگی ، از رابطه ی ریتر و یک در اصلاح شده برای تعیین توزیع اندازه گلوگاه منافذ استفاده شد.سپس نتایج آزمایش های سیلاب زنی مغزه یبا جنس سنگ آهک و سیلاب زنی ۲CO یک آبخوان را نشان می دهد که با استفاده از نرم افزار Petroleum Solution به منظور ارزیابی اثر ویسکوزیته ی براین ، دما، اشباع گاز بر ظرفیت ذخیره سازی ۲CO ی آبخوان (فاکتور ذخیره) به دست آمده است . نتایج نشان داد که ظرفیت ذخیره ی ۲CO با افزایش دما به دلیل اثرات حرارتی افزایش می یابد. در حالی که با افزایش اشباع گاز، ظرفیت ذخیره سازی منطقه ی انتخاب شده کاهش می یابد.