ارزیابی مبنای تفسیری اعجاز قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی و جوادی آملی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61

فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PTT-9-2_001

تاریخ نمایه سازی: 20 فروردین 1403

چکیده مقاله:

اعجاز قرآن از مهم ترین مبانی تفسیری علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی است. علامه طباطبایی اعجاز قرآن را بر دو اصل می داند: قطعا معجزه وجود دارد و قرآن از مصادیق آن معجزات است. در مقابل، جوادی آملی اعجاز قرآن را با استفاده از قیاسی منطقی نتیجه گیری کرده است. همچنین جوادی آملی معتقد است که هیچ زبانی توان ترجمه قرآن را ندارد و ترجمه قرآن را باعث سقوط و کاهش لطافت های آن دانسته؛ ازاین رو، برگزیده تفسیر را جایگزین ترجمه آیات کرده است. وجه افتراق دیگر دو مفسر این است که علامه طباطبایی فصاحت را تنها به لفظ نمی داند، بلکه به لفظ و معنا می داند. اما جوادی آملی به نوعی تنها بر معنا تاکید دارد و اذعان می کند که عرب ها الفاظ را داشته، ولی الفاظ دارای این معانی والا را نداشته اند. مقایسه مبانی دو مفسر نشان می دهد که این دو مفسر در اصل اعجاز قرآن با یکدیگر اشتراک نظر دارند، اما، در تبیین و جزئیات این مبنای تفسیری، میان استاد و شاگرد اختلاف نظرهایی وجود دارد. مهم ترین هدف این مقاله واکاوی و تحلیل این موضوع است که خاستگاه این اختلاف دیدگاه کجاست. در این مقاله، با روش تطبیقی، دیدگاه دو مفسر یادشده درباره مبنای اعجاز قرآن بررسی شده است.

نویسندگان

سید رضا مودب

استاد، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران

محمد تقی دیاری

استاد، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران.

جواد جمشیدی حسن ابادی

دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • قرآن (مکارم شیرازی، مترجم). (۱۳۷۳). دارالقرآن کریم ...
  • آخوند، سکینه؛ و قرباغی، یگانه. (۱۳۹۷). واکاوی تحدی قرآن از ...
  • ابن فارس، احمدبن فارس. (۱۴۰۴ ق). معجم مقاییس اللغه. مکتب الاعلام ...
  • ابن منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۰۴ ق). لسان العرب، دارصادر ...
  • بابایی، علی اکبر؛ و همکاران. (۱۳۷۹). روش شناسی تفسیر قرآن. ...
  • باقلانی، ابوبکر بن طیب. (۱۴۲۱ ق). اعجاز القرآن. دارالکتب العلمیه ...
  • بروجردی، محمدابراهیم. (۱۳۶۶). تفسیر جامع، انتشارات صدر ...
  • بلاغی نجفی، محمد جواد. (۱۴۲۰ ق). آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن. ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۶۸). پیرامون وحی و رهبری. انتشارات الزهراء ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۷۲). تفسیر موضوعی قرآن. نشر اسراء ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۶). قرآن در قرآن. نشر اسراء، ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۷). سروش هدایت. نشر اسراء ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۸الف). تسنیم: تفسیر قرآن کریم (به تحقیق ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۸ب). وحی و نبوت. نشر اسراء ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۹الف). همتایی قرآن و اهل بیت (ع)، ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۸۹ب). نزاهت قرآن از تحریف ( علی ...
  • جوادی آملی، عبدالله. (۱۳۹۴). حقیقت و تاثیر اعجاز (عباس فتحیه ...
  • خطابی، حمد بن محمد. (بی تا). بیان اعجاز القرآن (محمد ...
  • خلیل بن احمد. (۱۴۱۰ ق). کتاب العین. انتشارات هجرت ...
  • خوئی، سید ابوالقاسم. (۱۳۷۸). البیان فی تفسیر القرآن. دارالثقلین ...
  • دهخدا، علی اکبر. (۱۳۷۷). لغت نامه دهخدا. انتشارات دانشگاه تهران ...
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (۱۳۷۴). المفردات فی غریب القرآن. ...
  • زرکشی، محمد بن عبدالله. (۱۴۰۸ ق). البرهان فی علوم القرآن. دارالفکر ...
  • زمخشری، محمود. (۱۴۰۷ ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. دارالکتاب العربی ...
  • سید مرتضی، علی بن حسین. (۱۳۸۸). جمل العلم و العمل. ...
  • سید رضی، محمد بن حسین. (۱۳۷۰). نهج البلاغه (سید جعفر ...
  • سیدی، سید حسن. (۱۳۹۲). سیر تاریخی اعجاز قرآن. پژوهشگاه علوم ...
  • سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر. (۱۴۰۴ ق). الدرالمنثور فی تفسیر الماثور. ...
  • شاکر، محمدکاظم. (۱۳۸۲). مبانی و روش های تفسیری. انتشارات مرکز ...
  • شیخ صدوق، محمد بن علی. (بی تا). من لا یحضره ...
  • طباطبایی، سید محمدحسین. (۱۳۶۲). اعجاز قرآن. مرکز نشر فرهنگی رجاء ...
  • طباطبایی، سید محمدحسین. (۱۳۷۳). قرآن در اسلام. دفتر انتشارات اسلامی. ...
  • طباطبایی، سید محمدحسین. (۱۴۱۷ ق). المیزان فی تفسیر القرآن. انتشارات اسلامی. ...
  • طبرسی، فضل بن حسن. (۱۳۷۲). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. ...
  • طوسی، محمد بن حسن. (۱۴۰۹ ق). التبیان فی تفسیر القرآن. دار ...
  • عمید زنجانی، عباسعلی. (۱۳۷۳). مبانی و روش های تفسیر قرآن. ...
  • فخررازی، محمد بن عمر. (۱۴۲۰ ق). مفاتیح الغیب. دار احیاء التراث ...
  • فیض کاشانی، محمد بن مرتضی. (۱۴۰۶ ق). الوافی. انتشارات کتابخانه امیرالمومنین ...
  • قاضی عبدالجبار. (۱۳۸۰ ق). المغنی فی ابواب التوحید و العدل. الشرکه ...
  • قطب راوندی، سعید بن هبه الله. (۱۴۰۹ ق). الخرائج و الجرائح. ...
  • کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۲۹ق). الکافی. دارالحدیث ...
  • مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۴ ق). بحار الانوار الجامعه لدرراخبار الائمه الاطهار. موسسه ...
  • محمدی ری شهری، محمد. (۱۳۹۰). درآمدی بر تفسیر جامع روایی. ...
  • مصباح، محمدتقی. (۱۳۸۰). قرآن شناسی (محمود رجبی، محقق). موسسه آموزشی ...
  • مصطفوی، حسن. (۱۳۶۸). التحقیق فی کلمات القرآن. وزارت فرهنگ و ...
  • معرفت، محمدهادی. (۱۳۸۴). تاریخ قرآن. دارالقرآن ...
  • معرفت، محمدهادی. (۱۳۸۶). صیانه القرآن من التحریف. دارالقرآن ...
  • معرفت، محمدهادی. (۱۴۱۶ ق). التمهید فی علوم القرآن. موسسه النشر الاسلامی ...
  • معین، محمد. (۱۳۹۱). فرهنگ معین. امیرکبیر ...
  • مفید، محمد بن محمد. (۱۴۱۳ ق). النکت الاعتقادیه. الموتمر العالمی لالفیه ...
  • مکارم شیرازی، ناصر. (۱۳۷۴). تفسیرنمونه. دار الکتب الاسلامیه ...
  • مودب، سید رضا. (۱۳۸۸). مبانی تفسیر قرآن. انتشارات دانشگاه قم ...
  • مودب، سید رضا. (۱۳۹۳). روش های تفسیر قرآن. انتشارات یاران ...
  • میبدی، محمدفاکر. (۱۴۲۸ ق). قواعد التفسیرلدی الشیعه و السنه. الجمع العالمی ...
  • میرمحمدی، ابوالفضل. (۱۳۷۵). تاریخ و علوم قرآن. انتشارات اسلامی ...
  • ویل دورانت. (بی تا). قصه الحضاره (محمد بدران، تعریب)، جامعه ...
  • هادیان حیدری، بابک؛ و شریفی، محمد. (۱۳۹۷، ۲۷ اسفند). بررسی ...
  • نمایش کامل مراجع