ارائه چارچوبی مفهومی جهت بهره گیری از اصول مدیریت ساخته ها به منظور ارتقای مدیریت ایمنی در پروژه های ساختمانی

امروزه، علی رغم پیشرفت هایی که در حوزه ساخت در کشور صورت گرفته است، توجه به مرحله پس از ساخت و دوره بهره برداری یا تعمیر و نگهداری و جایگاه مدیریت ساخته ها خاصه از منظر ایمنی نسبتا مغفول مانده است. در واقع، با عنایت به کثرت ساخت های متنوع در کشور و نیز مسئله ی کوتاه بودن عمر مفید ساخته ها، چالش های بهره برداری صحیح، مشکلات ایمنی و ایمن سازی و نیز حفظ کارکردهای سرمایه های ملی، بکارگیری دانش مدیریت ساخته ها، به عنوان مفهومی نسبتا جدید و حرفه ای نوظهور، به ویژه برای مدیریت ایمنی کارا در ساخته های ساختمانی امری مهم و ضروری است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش عبارت است از: واکاوی نقش مدیریت ساخته ها در ارتقای مدیریت ایمنی در پروژه های ساختمانی در مرحله پس از ساخت و در دوره بهره برداری به منظور افزایش کارایی و طول عمر مفید بناها، در جهت حفظ منابع و دارایی ها و در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار. در پژوهش کیفی و کاربردی حاضر، با بکارگیری استراتژی نمونه موردی، ابتدا بررسی موشکافانه و نظام مند مبانی نظری و پیشینه تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای و اسنادی انجام شده است. بعد از آن، داده ها و اطلاعات از طریق مصاحبه های عمیق و غیرساختاریافته و با کمک مشاهده ها، به صورت مطالعه میدانی، گردآوری شده اند. سپس، داده های جمع آوری شده، با تاکید بر اشباع نظری، از طریق روش محتوایی کیفی، تحلیل شده اند. از این رو، با در نظر گرفتن کلیه ی محدودیت ها، یافته های پژوهش نشان می دهد که مدیریت ساخته ها، نقش بسیار موثر و برجسته ای در بهبود مدیریت ایمنی در پروژه های ساختمانی در مرحله پس از ساخت و در دوره بهره برداری دارد. نهایتا، چارچوب مفهومی شکل گرفته و مدنظر تحقیق کنونی در قالب پنج مقوله اصلی (ساختمان سازی اصولی، وضع قوانین و مقررات، فرهنگ سازی و آموزش، مهندسی نگهداری و مهندسی ایمنی) و بیست و شش مقوله فرعی ارائه شده است.