طراحی شاخص کیفی آب های زیر زمین با استفاده از منطق فازی

پایداری شیوه های کشاورزی به طور جدی توسط کیفیت آب مورد استفاده برای آبیاری تهدید می شود یکی از مهم ترین منابع آب های مصرفی در دنیا، آب های زیر زمین می باشد. برای ارزیابی کیفیت آب، از اندیس های کیفی استفاده می شود.برای تعیین کیفیت آب، معیارهای شیمیایی، فیزیکی، زیست شناختی و پرتو شناختی آب بررسی می شود. شاخص های مختلفی برای ارزیابی کیفیت آب وجود دارد که بسته به نیاز و هدف انسانی مورد استفاده قرار می گیرد. منطق فازی به عنوان یک روش مناسب از هوش مصنوعی جهت توسعه ی سیستم های پیچیده و نا مشخص مانند: اندیس های محیط زیستی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف اصلی این مطالعه، ارائه یک شاخص جامع کیفی برای آب های زیر زمین بر پایه ی منطق فازی براساس خصوصیات مختلف کیفی آب می باشد. در این مطالعه از ۲۴ پارامتر مختلف فیزیک و شیمیایی آب براساس تاثیرات آن بر روی کیفیت آب و همچنین مصرف کننده استفاده شده است. طراحی شاخص کیفی براساس سیستم استنتاج فازی و به روش ممدانی صورت گرفته است. بعد از طراحی، شاخص به وسیله ی داده های حاصل از آب قنات های یزد مورد ارزیابی قرار گرفت. این مقاله الگوی آبیاری برای استفاده از منابع آب منطقه ای، شناسایی مناطق مناسب جدید و بهبود مصرف بهینه آب های زیر زمینی پایدار را برجسته می کند. در این مطالعه، شاخص کیفیت آب ارائه شده با استفاده از ۹ پارامتر، نتایج سختگیرانه تری نسبت به شاخص NSF دارد. این اختلاف ممکن است به دلیل تفاوت در تعداد پارامتر ها و رابطه ی درونی پارامتر ها باشد. در ارزیابی شاخص ارائه شده با داده های حاصل از قنات های یزد، خروجی سیستم کیفیت پایین آب را نشان می دهد که پایین تر از استاندارد لازم برای مصارف آشامیدنی می باشد.