معرفی یک تابع هدف جدید برای شناسایی آسیب سازه ها به روش بروزرسانی مدل اجزاء محدود

شناسایی آسیب در سازه ها با بهره گیری از روش بروزرسانی مدل اجزاء محدود، همواره به عنوان یک روش موفق مورد توجه محققین علم سازه بوده است. در روش مذکور، برخی از پارامترهای دینامیکی سازه از قبیل جرم و سختی، به عنوان شاخص های خرابی در نظر گرفته می شوند و با منطبق کردن پاسخ های مدل تئوریک بر داده های بدست آمده از آزمایش های ارتعاشی تعیین می گردند. از مقایسه پارامترهای مذکور با مقادیر مربوط به حالت اولیه سیستم، می توان به وجود خرابی و میزان شدت آسیب در سازه پی برد. یک نکته کلیدی در استفاده از روش بروزرسانی مدل اجزا محدود، بکارگیری یک تابع هدف مناسب برای جلوگیری از بروز مشکلاتی نظیر ظهور جوابهای محلی و یا عدم پیوستگی تابع هدف در بهینه یابی پارامترهای مجهول مساله می باشد. این موضوع ضرورت انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه را روشن می نماید. در این پژوهش یک تابع هدف جدید مبتنی بر تجزیه متعامد بهینه پاسخ های ارتعاشی سازه برای استفاده در مساله شناسایی آسیب به روش بروزرسانی مدل اجزاء محدود پیشنهاد شده است. کارایی تابع هدف جدید با مثال های عددی مختلف مورد بررسی قرار گرفته و همچنین جوابهای بدست آمده با نتایج تحقیقات قبلی مقایسه شد. بررسی نتایج بدست آمده از این پژوهش، برتری تابع هدف جدید را نسبت به توابع هدف پیشین در مساله شناسایی در آسیب سازه ها نشان می دهد.