شناسایی و رتبه بندی پیشایندها و پسایندهای خودسانسوری در سازمان های دولتی با رویکرد آمیخته

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی پیشایندها و پسایندهای خودسانسوری کارکنان با استفاده از رویکرد آمیخته در سازمان-های دولتی انجام شد. این پژوهش در حیطه پژوهش های آمیخته بارویکرد کیفی-کمی در رهیافت استقرایی-قیاسی است که ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی اساتید رشته مدیریت و روانشناسی است که نمونه گیری در این پژوهش به صورت هدفمند و به تعداد ۱۶ نفر می باشد. جامعه آماری بخش کمی مدیران میانی و ارشد سازمان های دولتی ارومیه می باشند که بااستفاده از نمونه گیری غیراحتمالی دردسترس حجم نمونه ۳۲ نفر تعیین شد. در بخش کیفی پژوهش برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد که روایی و پایایی آن بااستفاده از ضریبCVRو آزمون کاپای کوهن تایید شد. علاوه بر این، در بخش کمی از پرسشنامه مقایسه زوجی استفاده شد و پایایی توسط آزمون مجدد و روایی توسط روایی محتوا مورد تایید قرار گرفت. برای کدگذاری داده ها از نرم افزار MAXQDA بهره گرفته شد که منجر به شناسایی پیشایندها و پسایندهای خودسانسوری گردید. سپس با بهره گیری از تکنیک دلفی فازی رتبه بندی پیشایندها و پسایندهای خودسانسوری کارکنان انجام پذیرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که جوسازمانی، عدم امنیت شغلی و ترس از دست دادن موقعیت شغلی به عنوان مهم ترین عوامل به وجودآورنده خودسانسوری در کارکنان و افزایش استرس، کاهش بهره وری سازمان، ممانعت از تحول و افزایش تمایل به ترک خدمت از جمله مهم ترین پیامدهای خودسانسوری است