بهینه سازی تخصیص بار آلودگی در رودخانه کر با رویکرد تجارت مجوز تخلیه بار آلودگی

در این پژوهش به منظور مدیریت کیفی رودخانه کر، روشی باهدف حداقل سازی هزینه­های حفظ محیط ­زیست و تامین استاندارد کیفیت آب رودخانه با توجه به جنبه­های اجرایی سیاست­ها ارائه شده است. پس از شناسایی منابع آلاینده در رودخانه کر و گروه­بندی آ­ن­ها، برای هر گروه تخلیه کننده سناریوهای تصفیه فاضلاب در نظر گرفته شد و هزینه مربوط به هر سناریو محاسبه گردید. با توجه به خطاها و عدم قطعیت های ذاتی در برآورد هزینه­های تصفیه و جریمه­ نقض استانداردهای کیفیت آب یک روش تصادفی با ترکیب رویکردهای تصمیم­گیری و روش شبیه­سازی مونت­کارلو برای شناسایی بهترین سناریوهای تصفیه ایجاد شد. رویکردهای تصمیم­گیری مورداستفاده جهت افزایش قابلیت اجرایی برنامه های تجارت بار آلودگی و بررسی مطلوبیت تخلیه کنندگان شامل گزینش اجتماعی تصادفی (SSCR)، چانه­زنی بازگشتی تصادفی (SFB) و تصمیم­گیری چندمعیاره تصادفی (SMCDM) است که هر رویکرد شامل روش­های مختلفی است. درنهایت، به منظور کاهش هزینه­ها و ایجاد انگیزه در تخلیه کننده ها برای مشارکت داوطلبانه در حفاظت کیفی رودخانه، گزینه برتر توسط هر رویکرد براساس معیار هزینه، به عنوان مجوز اولیه تخلیه بار آلودگی وارد مدل بهینه­سازی، سیستم نسبت-تجارت توسعه یافته (ETRS) می­گردد. نتایج حاصل از اجرای مدل­ پیشنهادی نشان می­دهد براساس رویکرد SSCR، هزینه­ها به میزان ۵۳/۴ درصد و رویکرد SFB، هزینه ها به میزان ۷۳/۱ درصد کاهش می­یابد درحالی که توافق نسبی بین منابع آلاینده فراهم می­کند. هم چنین براساس رویکرد SMCDM، هزینه­ها به میزان ۵/۲۴ درصد کاهش می­یابد، اما ازنظر منابع آلاینده کم تر قابل قبول است، زیرا علاوه بر توزیع بهینه نارضایتی در بین ذی نفعان، تلاش می­شود گروه­های تخلیه کننده به یک گروه تبدیل شود که حالت پویای قدرت موجود در بین گروه­ها در شرایط واقعی در نظر گرفته نمی­شود.