چگونه توانستم ضعف دانش آموزم در ضرب را تقویت کنم

در یکی از شنبه های ماه اسفند ۸ / ۱۲ / ۱۴۰۱ ساعت ۷:۳۵ برای اولین بار به مدرسه رسیدم. از شب قبل برایرفتن به مدرسه و شروع صفحه جدیدی از دفتر کارورزی مشتاق بودم ." دبستان طالقانی دوره دوم" این را از تابلو بالای دروازه مدرسه خواندم و وارد حیاط شدم. حیاط مدرسه بهنسبت بزرگ بود. ساختمان یک طبقه بزرگ که دو طرف آن را دو ساختمان کوچک احاطه کرده بودند ، اولینچیزی بود که چشمانم را به خود جلب کرد.دیوار های حیاط را جملات و اشعار زیبایی پوشانده بود که با رنگهای مختلف نوشته شده بودند. طرحی از حیاط پویا در حیاط مدرسه دیده نمی شد. درصورتی که یکی از کمهزینه ترین طرح هایی که به منظور غنی سازی اوقات فراغت و ایجاد انگیزه جهت تحرک و فعالیت دانشآموزان در زمان های فراغت یا حتی در تربیت بدنی اجرا می شود ، طرح حیات پویا است. اتاق معاونان و مدیر بیرون از ساختمان اصلی قرار داشت. وارد ساختمان شدم. کلاس ها یکی پس از دیگری درراهرو قرار داشتند. در کل این مدرسه دارای ۹ کلاس ( ۲ کلاس چهارم ، ۳ کلاس پنجم ، ۴ کلاس ششم) و۲۷۵ دانش آموز بود. کلاسی که قرار بود من با معلم و دانش آموزان آن آشنا شوم کلاس پنجم ج بود. اینکلاس در مقایسه با تعداد دانش آموزان بسیار کوچک بود به طوری که می توانم بگویم کلا ۱۸ متر مربعمساحت داشت.درصورتی که طبق استاندارد مدرسه سازی فضای لازم به ازای هر دانش آموز ۲ متر مربعاست