رهیافتی در مفهوم اختلالات یادگیری با تکیه بر تاریخچه اختلالات

اصطلاح اختلال یادگیری ویژه بر اختلال آن گروه از کودکان دلالت دارد که در یک یا چند فرایند روانشناختی پایه مربوط به درک زبان یا کاربرد آن، گفتاری یا نوشتاری، اختلال دارند، که به صورت اختلال درگوش دادن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن یا انجام دادن محاسبات ریاضی جلوه گرشود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های مروری که با استفاده از روش تحلیلی تفسیری به رشته نگارش درآمده است. هدف از نگارش مقاله احصاء مفهوم اختلالات یادگیری، عوامل آن . بررسی پیشینه آن نیز می باشد. نتیجهپژوهش بیانگر آن است که مربیان برای مشخص کردن موقعیت های نامعین در خصوص فعالیت هایشان، میتوانند با به کارگیری پژوهش حین عمل، با استفاده از منابع گوناگونی از داده ها، به ویژه با در نظرگرفتن دیدگاهها و علایق یادگیرنده فعالیت های خود را به صورت حرفه ای توسعه دهند و در جهت رفع و یا کاهش اختلالیادگیری بپردازد