چگونه توانستم مشکل کم رویی و عدم اعتماد به نفس در دانش آموزان را حل کنم؟

توجه خاص اولیاء و مربیان به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی ترین مسائل درپیشگیری و درمان کم رویی کودکان و نوجوانان است. در این تحقیق که در مورد کم رویی یکی از دانش آموزانکلاس اولی خود انجام دادم بعد مشاهده وی در کلاس و صحبت های مادر وی و مربی پیش دبستانی وی متوجهکم رویی وی شدم و با یکی از دوستان مشاور خود خانم ایزدی مشکل وی را در جریان گذاشتم و متوجه شدمبه دلیل تک فرزند بودن وی و این که به او گفته می شده این کارا انجام بده و آن را انجام نده و این که هیچمسئولیتی به او داده نمی شده دچار کم رویی شده است.. در این تحقیق با انجام این اقدامات که به والدین ومشاور و مدیر مدرسه و همکاری از مدرسه اشاره کردم توانستیم از کم رویی وی بکاهیم: از مادر وی خواسته شدکه در مهمانی ها اجازه پنهان شدن پشت خود را به وی ندهد. از فاطمه در کارهای منزل استفاده کند و کمتر بهاو امر و نهی کند . در کلاس معلم به او مسئولیت بدهد . مدام در خانه و مدرسه با جملاتی او را تشویق کنیم کهدارای اعتماد به نفس و شهامت شود . در مدرسه معلم ورزش اجازه گوشه گیری به وی ندهد و او را در بازی هاسهیم کند . مدام از وی سوال پرسیده شود و به هنگام پاسخ وی تشویق شود . معلم او را نماینده کلاس کند . بادانش آموزان ی که دوستشان را مورد تمسخر قرار می دهند برخورد شود . مدیر گاهی او را به دفتر ببرد و درکارهای دفتری او را سهیم کند و از او کمک بخواهد .