بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی (امید، خوشبینی، خودکارآمدی و تاب آوری) با سازگاریاجتماعی و ابعاد هویت از طریق متغیر تعدیل گر ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطهاستان خراسان جنوبی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی بر سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت از طریقمتغیر میانجی ویژگی های شخصیتی است. سرمایه های روانشناختی متشکل از چهار مولفه امید، خوش بینی،خودکارآمدی و تا بآوری است. برای بررسی و تحلیل نوع این رابطه، دانشآموزان دوره دوم متوسطه استانخراسان جنوبی در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ که تعداد آنها برابر ۳۲۶۷۱ نفر بود به عنوان جامعهآماری انتخاب شدند و بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۹۸ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشهای مورد بررسی قرار گرفتند. برای رسیدن به اهداف پژوهش از پرسشنامه های سرمایه های روانشناختی(لوتانز، ۲۰۰۷ )، پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی NEO ، پرسشنامه سنجش ابعاد هویتچک، اسمیث و تروپ و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل بهره گرفته شد که روایی و پایایی این پرسشنامهها در پژوهش های گذشته به تایید رسیده است. تحلیل و بررسی در دو بخش آمار توصیفی و آماراستنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی از شاخص هایی مانند فراوانی، درصد، میانگین، میانه، مد و ...بهره گرفته شد و در بخش آمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل فرضیههای تحقیق، از مدلیابی معادلاتساختاری استفاده شد و تحلیل و بررسی مورد نیاز به کمک دو نرمافزار spss.۲۶ و Smart PLS.۳ انجامشد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که ویژگی های مختلف شخصیتی نمی تواند رابطه سرمایه هایروانشناختی با سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت را تعدیل کند. به عبارت دیگر میتوان گفت که تاثیرسرمایه های روانشناختی بر سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت در ویژگی های مختلف شخصیتی تقریبا یکساناست.