سامانه ی ایمنی و جوامع میکروبی پنهان گیاه

گیاهان از طریق گیرنده هایشان مولکول های غیرخودی میکروارگانیسم ها یا مولکول های تغیریافته ی خود را تشخیصمی دهند. این مولکول ها نشان دهنده ی حضور مهاجمان بالقوه در گیاه هستند. گیاهان در شرایط طبیعی در قسمت هایهوایی و زمینی خود محل استقرار انواع مختلفی از جوامع میکروبی هستند. چگونگی ایجاد تمایز بین میکروارگانیسم هایبیمارگر و هم پرور توسط سامانه ی ایمنی گیاه در این جامعه ی پیچیده ی میکروبی یکی از سوال های اساسی در پژوهش هایمرتبط با جامعه ی میکروبی گیاه بوده است. تنش های غیرزیستی ممکن است با ایجاد فشار بر گیاه شرایط ایجاد بیماری راتوسط پوده رست هایی فراهم کنند که توان بیمارگری دارند؛ در حالی که این میکروارگانیسم ها در شرایط عادی قادر بهبیمارکردن گیاه نیستند. در صورتی که این جوامع میکروبی برای میزبان خود قدرت حفاظت کنندگی در برابر بیمارگر رادارا باشند، با تغییر این جوامع، آسیب پذیری گیاه نسبت به بیمارگرها افزایش می یابد. به نظر می رسد گیاهان با استفاده ازواکنش های دفاعی، جوامع میکروبی خود را مهار می کنند. فرار یا سرکوب واکنش های ایمنی میزبان، ویژگی بارز یک بیمارگرموفق است. تحقیقات اخیر نشان داده اند که میکروارگانیسم های هم پرور گیاه نیز به منظور استقرار در گیاه میزبان نیازمندراهبردهایی برای مبارزه یا ایجاد اختلال در سامان های ایمنی گیاه هستند. از این راهبردها می توان به دگرگونی ممپ ها(الگوهای مولکولی همراه با میکروارگانیسم)، تخریب ممپ ها و به سازی ممپ ها اشاره نمود. نقش جوامع میکروبی بربیمارگرهای گیاهی از طریق دو سازوکار کلی برهمکنش مستقیم میکروب-میکروب و تحریک سامانه ی ایمنی گیاهامکان پذیر است. تغییرات جوامع میکروبی در شرایط محیطی مختلف، تا حدی تحت تاثیر نوسانات سامانه ی دفاعی گیاهاست و این تغییرات می تواند در عملکرد گیاه نقش مثبت یا منفی ایفا کند. هدف این نوشتار بررسی برهمکنش سامانهیایمنی گیاه و جوامع میکروبی همراه با آن است و همچنین اثر شرایط محیطی را روی این برهمکنش بحث می کند.