بررسی و نقد تئوری های شاگردمحور و آزادی عمل دانش آموزان

در تئوری شاگردمحور، نقش فعال او در پروسه یادگیری است. این دیدگاه برای نخستین بار در تاریخ آموزش، انسان را یادگیرنده ای فعال می داند که به خلق معنا می پردازد. سابقا کودک موجودی، منفعل تعریف می شد که برای یاد گرفتن باید ساکت و بی حرکت می نشست و به سخنان معلم گوش می سپرد اما در این دیدگاه، دانش آموز به صورت فعال در آنچه می آموزد و آنچه می خواهد بیاموزد نقش ایفا می کند؛ به-طور فعال به تحقیق و پژوهش و پرسشگری می پردازد و معنا را در ذهن خود می سازد. بنابراین در این دیدگاه، معنا، مفهومی فردی و منحصربه فرد پیدا می کند چرا که هر مفهومی در ساختار ذهن هر فردی، معنا و ساختی متفاوت دارد که با دیگران فرق دارد. همین نکته، وجه تمایز این نظریه به سایر نظریات ماقبل خود است که یادگیرنده در مرکز فرایند آموزش قرار می گیرد و برنامه آموزشی هر فردباید مبتنی بر خصوصیات منحصر به فرد او تعریف شود، بنابراین درگیری تحصیلی دانش آموز افزایش می یابد.