بررسی پیش بینی میزان تزریق ماده منعقدکننده در فرآیند تصفیه آب شرب با استفاده از تحلیل رگرسیون فازی (مطالعه موردی: تصفیه خانه شماره سه آب مشهد)

آب های سطحی دارای ناخالصی های مختلفی می باشند. تجمیع ذرات و تبدیل آنها از حالت های پراکنده و ریز به حالت درشت، توسط فرآیند انعقاد انجام می شود. این فرآیند یکی از فرآیندهای اساسی در تصفیه خانه های آب شرب است. هدف از این تحقیق، ارائه رابطه مناسب برای تعیین میزان تزریق ماده منعقدکننده کلروفریک در فرآیند انعقاد و لخته سازی با استفاده از رگرسیون فازی در تصفیه خانه آب شرب شماره سه مشهد است. دما، PH، کدورت، هدایت الکتریکی و TDS آب خام و تصفیه شده به عنوان داده اولیه برای تعیین معادله مناسب، جهت پیش بینی میزان تزریق منعقد کننده در فرآیند تصفیه استفاده شده است. ضرایب مناسب برای مدل های مختلف خطی، توانی، نمایی و درجه دو در دو نوع کمترین مربعات و رگرسیون تعیین گردید. با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق، مدل نمایی- رگرسیون با RMSE برابر ۰/۶۸ به عنوان مدل مطلوب معرفی شده است