ارزیابی اثرات زیست محیطی احداث کمربندی شهری مبتنی بر شاخصهای توسعه پایدار (مطالعه موردی: شهر مشهد)

مدیریت زیست محیطی را میتوان به عنوان یکی از مهمترین مباحث مطرح شده در پروژه های زیرساختی مانند راهسازی دانست که سعی دارد با شناسایی عوامل موثر بر محیطزیست پیرامونی پروژه های اجرایی راه، تعاملات بین پروژه و محیط زیست را شناسایی و میزان تاثیرپذیری آن را سنجش نماید. این مسئله میتواند در طراحی بهینه که بر کاهش آسیبهای زیستمحیطی استوار است، بسیار کارآمد باشد. مطالعه حاضر را میتوان به عنوان یک مطالعه مدیریت زیست محیطی بیان نمود که بر پروژه کمربندی جنوبی شهر مشهد توجه داشته و سعی دارد تا تاثیرات زیستمحیطی این پروژه را برپایه شاخصهای توسعه پایدار مورد ارزیابی قرار دهد. در این راستا از دو بخش ارزیابیها بهصورت رویکردهای اکتشافی (توصیفی-پیمایش) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بهره گرفته شده است. روش اکتشافی با مد نظر قرار دادن دو مرحله ارزیابی شامل مطالعات کتابخانه ای و میدانی اقدام به گردآوری اطلاعات مورد نیاز برای تحلیل مراتبی نموده و روش AHP با تکیه بر اطلاعات ارائه شده توسط نیروی خبره و پرسشنامه ها، عوامل و میزان تاثیرپذیری هر عامل را نسبت به تابع هدف (محیطزیست پیرامونی کمربندی) برآورد میکند. برپایه نتایج حاصل از این روند پژوهشی مشخص گردیده که ۷ عامل اصلی شامل عوامل انسانی، محیطی، زیستمحیطی، مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بر کمربندی تاثیر داشته که در این میان عوامل زیستمحیطی (ضریب تاثیر (% ۴۷ و سیاسی (ضریب تاثیر (%۱۹/۴ بارزترین نقش را دارا بوده و عامل اقتصادی (ضریب تاثیر (%۲/۸ کمترین نقش را دارد. از سوی دیگر با سنجش روایی و پایایی مدل توسط رویکردهای همگرایی و الفای کرونباخ مشخص شده است که مدل با ضرایب ۰/۸۹ و ۰/۷۴۸ روا و دارای اعتبار میباشد.