مدلسازی مسطحاتی کرنش و تنش سدخاکی شیانبا استفاده از داده های ژئودتیکی

یکی از مسائل مهم در سازه های مهندسی و بررسی تغییر شکل زمین، کنترل جابجایی می باشد. بدین منظور در منطقه مورد بررسی شبکه های میکروژئودزی ایجاد می گردد. این شبکه ها متشکل از چندین نقطه کنترل و نقطه موضوع می باشد که موقعیت دقیق این نقاط در چندین اپک می بایست تعیین گردند. در مرحله بعدی می بایست نقاط پایدار شبکه با استفاده از روش های موجود آشکارسازی نقاط ناپایدار مشخص شوند. بدین منظور از روش های پایدار و یا ناپایدار استفاده می شود. روش مینیمم سازی نرم اول بردار جابه جایی IWST، یک روش کلاسیک و جزء روش های پایدار کشف نقاط ناپایدار در شبکه های میکروژئودزی می باشد، اما عیب این روش این است که این روش تاثیر خطاهای ثابت موجود در دو اپک مشاهدات پایش جابجایی را نمی تواند بطور کامل حذف کند. بنابراین می توان این الگوریتم را بهبود داد به نحوی که تاثیر خطاهای ثابت را حذف کرد. در این تحقیق روش IWST بهبودیافته ارائه می گردد که این روش از اختلاف مشاهدات سرشکن نشده در دو اپک استفاده می نماید تا بتواند روش IWST کلاسیک را بهبود دهد. جهت ارائه این روش و مقایسه آن با دو روش IWST و روش تست ثبات کلی (یکی از روش های ناپایدار) از مشاهدات شبیه سازی شده استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که این روش درصد موفقیت بیشتری نسبت به دو روش قبل دارد. از طرف دیگر مطالعه ای بر روی سد شیان انجام گرفت. از یک شبکه میکروژئودزی در اطراف سد در دو اپک زمانی استفاده شد.نقاط ناپایدار شبکه کشف شد و میزان جابجایی نقاط ناپایدار و نقاط روی سد محاسبه شد.