بررسی آماری و ارزیابی آسیب پذیری ساختمانهای ناایمن در برابر زلزله (مطالعه موردی شهر تهران)

زلزله یک پدیده ی طبیعی است که همه ساله در نقاط مختلف جهان به وقوع پیوسته و باعث به وجودآمدن خسارات جانی و مالی گسترده ای می گردد. به دلیل عدم توانایی علم مهندسی زلزله در پیش بینی دقیق زمان، مکان و شدت وقوع آن، یکی از اصلی ترین عوامل در کاهش خسارات ناشی از وقوع زلزله ، ایجاد آمادگی های قبلی و تشخیص سازههای ناایمن در برابر زلزله می باشد. آسیب شناسی در شهر با توجه به اقدامات مقاومسازی سازهها بر اساس راهکارهای علمی و فنی در راستای توسعه شهری است که لزوم توجه به آن در مناطق مختلف جهان متفاوت است .ایران به دلیل قرارگیری در کمربند لرزهخیز آلپ -هیمالیا و در محل تصادم ورقه های اوراسیا - عربستان، از نظر زمین شناسی فعال است . حدود ۸ درصد از زمین لرزههای دنیا و حدود ۱۷ درصد از زلزله های بزرگ دنیا در فلات ایران رخ می دهد. شهر تهران نیز به عنوان پایتخت و با درجه بندی خطر زلزله ، در منطقه ای بسیار زلزله خیز قرار دارد که احتمال وقوع زلزله و بروز خسارتهای گسترده در آن و در نتیجه ، خسارات مالی و جانی جبرانناپذیری وجود دارد. در این پژوهش با مطالعه آماری و دادههای آسیب پذیر در منطقه موردمطالعه ، سعی بر مشخص کردن مناطق با آسیب پذیری زیاد گردیده است .