همانندسازی عددی رفتار اتصالات خمشی فولادی در قابهای سه بعدی

در این پژوهش ، تلاش بر این بود که به کمک روش عددی و بر پایه ی رویکرد مومسان متمرکز به شکل سختی تنظیم شده ی دورانی در چشمه ی اتصال و اختصاص مفصل مومسان برای مدلسازی اتصالات خمشی فولادی بهره برده شود. بر این اساس، یک سازهی سه بعدی فرآهم آمد تا در آن بتوان رفتار گروهی اتصالات ستون درختی تحت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی بررسی کرد. برای این کار، نمودار لنگر دوران اتصالات از بارگذاری یکنوا خطی سازی شد و سپس روش پیشنهادی پژوهش کنونی به منظور همانندسازی عددی رفتار اتصالات خمشی فولادی در قابهای سه بعدی در نرم افزار SAP۲۰۰۰ اجرا گردید. به منظور مقایسه ی خروجی های این روش با روش مرسوم مدلسازی سازهها در نرم-افزار SAP۲۰۰۰ نیز، در کنار مدل اتصالات (CT-Base)، مدل RZF۰.۵ یعنی مدل ساخته شده به روش مرسوم با ضریب ناحیه ی گیرداری ۵/۰ نیز تحت تحلیل قرار گرفت . برای مقایسه ی رفتار گروهی اتصالات، دوره ی تناوب اصلی سازه ی سه بعدی دارای هر کدام از مدلها، جابه جایی گوشه ی بام و زاویه ی انحراف درون طبقه ای انتخاب شدند. یافته ها نشان دادند که از دیدگاه مقایسه ی روش مرسوم مدلسازی با روش پیشنهادی در این پژوهش یعنی مدلسازی رفتار اتصالات در سازههای فولادی ، روشن می شود که دوره ی تناوب اصلی محاسبه شده ی سازه به روش پیشنهادی ۰۲/۲۷۰ درصد بیشتر از روش مرسوم است . افزون بر این ، درصد اختلاف میان جابه جایی گوشه ی بام از روش مرسوم و حالت مدلسازی اتصالات به صورت میانگین برابر ۲۲/۳۱۲ درصد است . بنابراین ، اگر به جای گیردار فرض کردن کامل اتصالات در روش مرسوم مدلسازی ، اتصالات با رفتار کشسان، مومسان و پسماند کامل مدلسازی شوند، جابه جایی گوشه ی بام دارای تفاوت چشمگیری خواهد بود. بر این اساس، سودمندی روش پیشنهادی یعنی مدلسازی اتصالات در سازههای فولادی سبب می گردد که مقاطع سبک تری برای سازهها تعیین گردد.