بررسی رفتارمهار آرماتور قلابدار۹۰ درجه استاندارتحت کشش در بتن با ابعاد بزرگ

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 38

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU09_247

تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1403

چکیده مقاله:

در طراحی و اجرای یک سازه بتن آرمه ، مهمترین اصل حفظ یکپارچگی سازه و اجزای آن و کارکرد همبسته عناصر اصلی اجزای سازه بتن آرمه یعنی آرماتور بعنوان عنصر کششی و بتن بعنوان عنصر فشاری و حفظ پیوستگی این دو عنصر در طول عضو و در محل اتصالات اجزای سازهای که محل انباشتگی نیروها، تنشها و تغییر ماهیت و یا تغییرجهت آنها است ، می باشد. در داخل اجزای سازه بتن آرمه همچون تیر و ستون یا فنداسیون ایجاد پیوستگی بین بتن و آرماتور بکمک طول گیرایی مستقیم آرماتورآجدار توسط اندرکنش میلگرد وبتن درسطح رویه میلگرد با عامل چسبندگی شیمیایی و اصطکاکی میسر می شود. همچنین نیروهای اتکایی بین زبانه بتن محصور بین برجستگی های آج آرماتورکه در کل به نیروی پیوستگی بین آرماتور آجدار و بتن موسوم است ، امکان پذیر می گردد . امادر محل اتصالات، بخصوص در گوشه ها وکنارهها، محل بهم رسیدن تیر و ستون و یا محل برپایی ستون بر روی فنداسون، چه بعنوان ریشه ستون ، چه شبکه داخل فنداسیون و در محل تغییر جهت تیرهای سقف ، در محل تقاطع تیر-تیر یا تیر-ستون کناری وگوشه ، امکان ایجاد مهار مستقیم آرماتور وجود ندارد، به همین دلیل استفاده از قلاب انتهایی بمنظور تامین گیرایی و پیوستگی لازم است . با توجه به تحقیقات آزمایشگاهی که سابقا انجام شده است عملکرد قلاب استاندار ۹۰ درجه را مورد برسی قراردادهاند و عواملی همچون مقاومت مصالح ، شکل پذیری ، جانمایی و هندسه شکل اجزا، تاثیر آنها بر ظرفیت مهارآرماتور قلابدار مورد ارزیابی قرارگرفت . تا به حال تحقیقات روشنی در برسی تاثیر ابعاد عضو بتنی صورت نگرفته است . تحقیق حاضر به برسی عددی رفتار مهار آرماتور قلابدار ۹۰ درجه استاندار در عضو بتنی با ابعاد وسیع به کمک نرم افزار می پردازد تا میزان ظرفیت آن را در این اعضا بیان کند.

نویسندگان

سلیمان حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی ارومیه

جواد مکاری

استاد یار گروه عمران دانشگاه صنعتی ارومیه، دانشکده محیط زیست

سعید تاریوردیلوی

استاد گروه عمران دانشگاه ارومیه، دانشکده عمران