نظام کارگاهی ؛ عامل انگیزه و محرک در بین هنرجویان رشته معماری داخلی (سطح مورد مطالعه : هنرستان ها و مراکز کار و دانش )

این پژوهش محصول تحلیل و واکاوی بر روی ضرورت توجه بر آموزش های عملی در برنامه درسی رشته معماری داخلی در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران می باشد و هدف مطالعه و تحقیق بر شیوه های آموزش در تقابل نظر و عمل می باشد و در نظر دارد به ضرورت توجه به نظام کارگاهی به عنوان نوعی عامل انگیزه و محرک در بین هنرجویان اشاره کند و شیوه صحیح تدریس را مبتنی بر دو مرتبه آموزش عملی و آموزش نظری بخواند. شیوه های نوین آموزش یکی از مقولات بسیار مهم و اساسی در فرآیند پرورش و تربیت در عصر حاضر می باشد و نوع تدریس در شکل گیری شخصیت هنرجویان نقش موثری ایفا و برای رشد آنان عامل مهمی محسوب می شود و تاثیرات عمیقی در جسم و عقل آنان دارد. به نظر می رسد شیوه های تدریس رشته معماری داخلی در هنرستان ها و مراکز کار و دانش ؛ عموما متکی بر صورت (وجوه دانشی ) استوار است . در این میان آموزش به صورت نظری نیازمند روشی است که به جای کتابت و نسخه برداری از متون در جهت آموزش، به خلاقیت و پرده برداری از استعدادهای نهفته هنرجویان متکی باشد. شیوه تدریس در کلاس باید بصورتی باشد که هنرجو با فضا و حیطه تخصصی درس مربوطه سوای آموزش دیدن، به صورت عملی آشنا گشته و بتواند ارتباط برقرار کند. جهت بررسی و تبیین این تحقیق ، از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است و گردآوری داده ها عمدتا از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد.