بررسی جوانب ارتباط فرم معماری با ادراک روانشناختی انسان از فضای شهری

شکل های ساخته دست بشردر محیط شهری ، امتداد فرآیند اندیشیدن است ، زیرا ریخت ، شکل و نظم های ناشی از ترکیب آن ها، از فکر ناشی می شود و در درون این محیط ، فعالیت های ساخت و ساز انسان که توسط فکر هدایت شده اند، جای می گیرند. ادراک انسان تابع خصوصیات متعددی است ، محیط انسان - ساخت الگوهای متفاوتی را جهت درک شدن در مقابل ذهن انسان قرار می دهد. برخورد ادراکی با محیط اطراف، تابع نظام مندی معنادار محیط پیرامونی است . در طول زمان درک مردم از محیط ، تابع کشف های جدید و الگوهای جدیدی است که از الگو های کوچکتر ترکیب می شوند. ترکیب هر منظر و رابطه گذاری ، مناظرمتوالی دریافت واحدها و یا قطعات بزرگتر فضایی را میسر می سازند. فهم ادراک روانشناختی از فرم های شهری بستگی به عوامل متعدد و گوناگون دارد، پارامترهای بسیار زیادی در واقع این نوع ادراک را تحت تاثیر قرار می دهند. خیال مندی و توجه به خیالات روان انسان، هم چنین نگاه به معنا و مفهوم در ادراک روان شناختی و نیز توجه به کل گرایی و گشتالت محیطی ، لازمه شناخت کامل از ادراک روانشناختی فرم ها در فضای شهری است .نوع تحقیق توصیفی - کاربردی است ، بنابراین نوع مطالعه دارای جنبه ی عملی و مستقیما متوجه حل مشکلات جامعه و مردم می باشد و مطالعه ای ست توصیفی که بر اساس مشاهده و توصیف وضعیت موجود، اطلاعات جمع آوری شده و شواهد تنظیم شده است .