بررسی علوم رفتاری در طراحی محیط های مسکونی

مسکن به عنوان یکی از دیده های واقعی ،نخستین مسئله ای است که بشر همواره با آن دست به گریبان بوده و در تلاش برای دگرگونی و یافتن پاسخی مناسب ،معتدل و اندیشیده، برای آن است .در روانشناسی محیطی به تاثیر متقابل رفتار،عوامل و شرایط فیزیکی معماری و فضاهای محیط پیش از دیگرجنبه ها اهمیت داده است .با توجه به این رویکرد،کیفیت فضایی آن باید به گونه ای باشد که فرد به آن تعلق داشته و هویت فردی خود را آن بازیابد تا در آن به آسایش برسد.در این پژوهش علوم رفتاری در طراحی محیط های مسکونی را مورد بررسی قرار میدهیم . در فرایند تحقیق روش کیفی انتخاب و مورد استفاده قرار گرفته است . برای بدست آوردن نتایج مطلوب در این مقاله از تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب ،رساله و مقالات استفاده شده است . دستاوردهای پژوهش نشان دهنده آن است که علوم رفتاری سبب افزایش حس رضایتمندی ساکنان و افزایش کیفیت محیط های مسکونی میشود که خود باعث بالا رفتن سطح کیفیت زندگی ساکنین می شود.