بررسی تاثیر عوامل محیطی بر حس تعلق به مکان ساکنان (نمونه موردی : محله هاشمیه مشهد)

یکی از مفاهیم مهم و تاثیرگذار در ارتقاء کیفیت محیط های ساخته شده، حس تعلق به مکان است . حس تعلق به عنوان حسی بالنده میان مردمی با اهداف مشترک، متضمن علاقه و دلبستگی افراد به آن مکان بوده و فضاهای دارای این کیفیات در ذهن افراد نقش بسته و مشوق بازگشت فرد به آن مکان می گردد. این رویکردنسبتا جدید در مدیریت فضاهای عمومی شهری در تکاپوی خلق محلات سرزنده است . محله هاشمیه به عنوان یکی از محلات نوین و رو به رشد شهر مشهد، در معرض چالش های متعددی قرار دارد که بخشی از آن متوجه حس تعلق مکانی ساکنان است . پژوهش حاضر به منظور ارزیابی حس تعلق به مکان ساکنان و عوامل محیطی تاثیرگذار بر آن در محله هاشمیه مشهد صورت پذیرفته است . در این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای ، معیارها و شاخص های مرتبط با حس تعلق به مکان تبیین گردید و با استفاده از گردآوری داده به روشهای میدانی با شیوه پیمایشی مورد مطالعه قرار گرفت . در این پژوهش توصیفی -تحلیلی ، ۶۲ نفر از ساکنین محله هاشمیه به عنوان نمونه در مطالعه شرکت داشتند که دادههای جمع آوری شده از طریق پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و با به کارگیری روشهای آماری نظیر آزمون T تک نمونه ای ، همبستگی پیرسون پس از بررسی نرمال بودن دادهها و همچنین آزمون و تحلیل رگرسیون، توصیف و تحلیل گردیده اند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین شش متغیر عوامل محیطی موقعیت مکان و دسترسی ، احساس امنیت ، خوانایی ، دید و منظر و زیبایی محیط ، نفوذپذیری و قلمرو، سرزندگی و تعامل اجتماعی ، سرزندگی و تعامل اجتماعی بیشترین تاثیر را بر حس تعلق به مکان داشته و متغیرهای احساس امنیت و خوانایی پس از آن تاثیر گذارند که بنابراین فرضیات دوم، سوم و ششم تحقیق اثبات شدند.