تحلیل شبیه سازی تاثیر خوانایی فضاهای درمانی بر مسیریابی با روش چیدمان فضایی (نمونه موردی : بیمارستان بین المللی قائم رشت )

چگونگی مسیریابی افراد در یک محیط ناآشنا و پیچیده، مسئله ی چالش برانگیزی است که محققان بسیاری را از دهه ی ۷۰ میلادی تاکنون به خود مشغول ساخته است . پژوهشگران علوم شناختی و محیطی معتقدند توانایی افراد در ادراک محیط و یافتن مسیر از هم متفاوت است . حال محیط یک ساختمان چگونه می تواند پاسخگوی نیازهای همه ی کاربران در مسیریابی باشد؟ در بیمارستان ها باتوجه به تحلیل رفتن منابع فیزیکی و شناختی ناشی از اضطراب کاربران در اثر بیماری و یا بیمارداری ، کاهش دقت از اضطراب و همچنین پیچیدگی فضا، مسئله بغرنج تر می گردد. از این رو در این مطالعه به بررسی نقش دانش و هنر معماری در تسهیل فرآیند مسیربابی افراد در بیمارستان ها پرداخته شده است . نحوه ی مسیریابی افراد در بیمارستان، بصورت فرآیند حل یک مسئله ی مکانی می باشد؛ که نیازمند تصمیم گیری و اجرای تصمیم است . مسلما تصمیم گیری و اجرای به کسب اطلاعات وپردازش آن وابسته است . در نتیجه ی طراحی فرآیند مسیریابی با بکارگیری تمام قابلیت های مولفه های معماری و اطلاعاتی ، ، تعداد دفعاتی که فرد مجبور به حل مسئله می باشد، کاهش می یابد و از پیچیدگی مسائل نیز کاسته می شود. همچنین با مشخص شدن مکان هایی که فرد نیاز به راهنمایی دارد اطلاعاتی که فهم و پردازش آن آسان تر است ، به صورت هنرمندانه ای مهیا می گردد و تمام این مراحل با علم به تفاوت های افراد از نظر شناختی و رفتاری ، و در نظر داشتن حالت نگرانی آن ها، در بیمارستان انجام می شود. حال محیطی که بدین سان ایجاد شده، علاوه بر تمام مزایایش ،حاوی یک پیام نهفته برای مخاطب است : کسانی که این محیط را شکل داده اند، به شما احترام می گذارند. در این پژو هش تاثیر خوانایی آسانسور به عنوان مسیر حرکتی عمودی در تمام طبقات بیمارستان مورد بررسی قرار گرفته است که به روش توصیفی - تحلیلی بر مبنای نرم افزار Depth map به انجام رسیده است . همچنین در کنار روش کیفی از روش کمی ، مشاهده و مصاحبه از کاربران استفاده شد. نقشه های حاصل از تحلیل گراف نمایانی و حرکت محور ، بخش هایی از پلان را که به لحاظ سیر کولاسیون ضعیف یا قوی هستند را مشخص می کند و بر این اساس می توان نقاطی را که موفق تر یا دارای تاثیر کمتر هستند را شناسایی نمود.