معماری بیوفیلیک راهکاری برای رسیدن به توسعه پایدار

شهرهای امروزی در مواجهه با استرس و فشارهای روانی بسیاری قرار دارند، بیشتر ساختمانها به آب و هوا و تاثیر آن بی توجه هستند. رشد بی رویه شهرها باعث آسیب به محیط زیست شده و اثرات مخربی بر آن گذاشته است . تصور مفهوم شهر بدون در نظر گرفتن فضاهای سبز به منظور ایجاد بستری برای ارتباط و تعامل اجتماعی موضوعی امکانناپذیر است . برای رسیدن به محیط ساخته شده پایدار، در دهه های اخیر سبزسازی در معماری به عنوان رویکردی محبوب مورد توجه قرار گرفته است . معماری بیوفیلیک فرصتی برای دست یافتن به مزایای زیست محیطی ، اجتماعی و اقتصادی است . هدف از این پژوهش بررسی معماری بیوفیلیک و راهکاری برای رسیدن به توسعه پایدار است ، پژوهش حاضر به لحاظ روش توصیفی -تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است . طراحی بیوفیلیک موضوعی پیچیدهتر از کاربرد صرف پوشش گیاهی در ساختمانها است . توسعه پایدار برای رسیدن به اهدافی همچون تامین نیازهای اساسی ، بهبود و ارتقای سطح زندگی ، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها و رسیدن به آیندهای امن تر تلاش می کند. یافته ها نشان می دهد که جیب های سبز به ادغام تجربیات متعدد »طبیعت « در ساختمانها و توسعه معماری پایدار کمک می کنند. فضاهای سبز سه بعدی با قابلیت دید، دسترسی و ویژگی های فضایی ( همچون چشم انداز و پناهگاه، پیچیدگی سازمانیافته ، خطر و رمز و راز) طبیعت کیفیت ساختمان را بهبود می بخشند. توسعه جیب های سبز به دلیل پتانسیل قابل توجهی که برای نوآوری در گونه شناسی معماری و افزایش تاثیرات طراحی با طبیعت در تعقیب محیط های ساختمانی پایدارتر دارند، مستلزم توجه بیشتر است . برای اجرای نهایی معماری بیوفیلیکدر نظر گرفتن بعد منطقه ای با توجه به محیط و فرهنگ لازم است .