بازاندیشی به معماری ایستگاههای مترو موزه های پنهان در سطح شهر با بررسی بازتاب زمینه گرایی تاریخی در ایستگاه های مترو مسکو

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU09_454

تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1403

چکیده مقاله:

استفاده از مترو و وسایل حمل و نقل زیر زمینی امروزه امری بسیار پر رونق شده و خطوط متروی زیادی حتی در کشورهای جهان سوم هم وجود دارد به همین خاطر کمتر به معماری فضاهای داخلی ایستگاههای مترو توجه میشود و فقط عملکرد آن مهم است که سریع از آن بهره برداری شود. مترو اینک مبدل به محل نقل و انتقال مردم از یک نقطه شهر به نقطه دیگر شده است. مسافران بدون گیر افتاده در ترافیک رو زمینی میتوانند بسرعت از یک طرف شهر به طرف دیگر شهر برسند. معماری ایستگاه های دنیا نشان میدهد که آنها جذابیت زیادی دارند حقیقتا برخی از خطوط و ایستگاههای مترو بخصوص متروهای مسکو شاهکاری از معماری هستند و به وضوح هنر دست معمارات خالق را نشان می دهند. با ورود به این ایستگاه ها انسان احساس خواهد کرد که زمان متوقف شده تا بتواند همه چیز را با دقت و جزئیات در این دنیای مرموز زیرزمینی دیده و در تاریخ و فرهنگ از کشور تامل کند. متروی مسکو فقط یک وسیله نقلیه نیست، بلکه دنیایی با تاریخ افسانه ها و قوانین خاص خود است. در این پژوهش روش تحقیق در قالب کیفی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی صورت گرفته است. در این مقاله به بررسی برخی از ایستگاههای متروی شاخص و دیدنی مسکو پرداخته شده است و خلاقیت های فوق العاده معماری این فضاها را به تصویر میکشد. ایستگاه هایی که در این پژوهش آورده ایم به عنوان بهترین، زیباترین و جالب ترین ایستگاه های مترو شهر مسکو شهرت یافته اند. بناهای تاریخی در بافتهای کهن دارای گنجینه ای بی بدیل و ارز شمند هستند که می توان با نگرشی نو به احیا و شناخت عوامل مهمی از جمله زمینه گرایی درانها پرداخت تا عرصه حضور معماری غنی ایرانی را به چالش کشید و نهایتا به بازنشانده مولفه های معماری گذشته و تلفیق انها با معماری معاصر دست یافت. هدف این پژوهش، دست یافتن به عوامل زمینه گرایی معماری همانند دوره های پیشین و پرداختن به اصول و مولفه های طراحی معماری از ها و ارائه فضاهایی در تطبیق با کالید زندگی امروزی است که میتواند تداوم و پیوند بین گذشته و حال را ممکن سازد. یافته های این پژوهش حاکی از عوامل زمینه گرایی در طراحی مبتنی بر فرهنگ و معماری بومی و ملی و توجه به اصول و مفاهیم با ارزش توسعه و بسط از ها مانع از بروز ناهنجاری های فرهنگی و اجتماعی در جامعه میزبان خواهد شد.

نویسندگان

مهسا آقائی

دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی معماری دانشگاه آ زا د ا سلامی و ا حد تهر ان غرب ، تهر ان ، ایر ان

لیلا زارع

استادیارمرکزتحقیقات اقتصادخلاق دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران غرب تهران ایران