نقش کیفیت ذهنی محیط بر درک خودپنداره تحصیلی دانش آموزان

امروزه در بسیاری از مدارس کمتر به جنبه های روان شناختی محیط دانش آموزان توجه می شود. این در حالی است که روانشناسان محیط بر این عقیده اند که قرارگاه آموزشی باید یه گونه ای باشد که سازگاری لازم را با ویژگی های روان شناختی دانش آموزان داشته و برعملکرد رفتاری نگرش آنها نسبت به خود و تحصیل تاثیر مثبتی داشته باشند. بنابراین ، باتوجه به گذراندن ساعات طولانی درسی دانش آموزان در مدارس و با درنظرگرفتن فضاهای مدارس امروز که بر رشد شخصیت دانش آموزان موثراند، لازم است تادر طراحی محیط مدارس در جهت ارتقاء درک خودپنداره تحصیلی در محیط آموزشی ، الگوهایی محیطی جهت ارتقاء کیفیت ذهنی محیط درنظر گرفته شود. در واقع ، شرایطی فراهم شود که ادراک و عملکرد افراد نسبت به محیط یادگیری ارتقاء یابد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخصه های محیطی تاثیرگذار برخودپنداره ناشی از ادراک کیفیت ذهنی محیط مدارس و همچنین شناسایی عوامل کیفیت محیطی موثر بر ادراک دانش آموزان انجام شده است . از این رو پژوهش حاضر به روش کیفی (اکتشافی ) و با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی (کلایزی ) می باشد. روش گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع اسنادی معتبر موجود و مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۱۰ نفر از دانش آموزان مدرسه منتخب شهر اصفهان تا رسیدن به اشباع داده ها بوده است که اطلاعات گردآوری شده بر اساس روش تحلیل کلایزی در نرم افزار اطلس تی -آی دسته بندی و ارائه -شده است . نتایج پژوهش حاکی ازآن است که شاخص های ذهنی محیط (ویژگی های عاطفی و استنباطی ) که به چگونگی برداشت دانش آموزان از محیط مدرسه مرتبط می شود وبر اساس تجربه فردی هر دانش آموز بوده است بر وخودپنداره تحصیلی دانش آموز موثر است . به بیان دیگر،ارتقاء کیفیت ذهنی محیط مدرسه بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت و مستقیم دارد. همچنین ،ادراک دانش آموزان در محیط مدرسه ، فرآیندی ذهنی است که در طی آن تجارب حسی آنان معنادار می شود، بنابراین تجارب جسمی ، مفاهیم و تصورات ناشی از آن، انگیزه دانش آموز را نسبت به موقعیتی که در آن حضور دارد، شکل می دهد.از این رو، ادراک دانش آموزان زمینه ساز یادگیری بهتر رشدخودپنداره تحصیلی آنان می شود و اعتماد وعزت نفس آنها نسبت به توانایی هایشان را افزایش می دهد.