ارزیابی حکمروایی خوب شهری براساس شاخص های مدیریت هوشمند (نمونه مورد مطالعه : شهر شیراز)

امروزه شهرها در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع ، نقش بسزایی دارند. با رشد روزافزون شهرها و افزایش جمعیت ساکن در آنها مشکلات و چالش های شهری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته اند. این چالش ها در حوزه های مختلف از جمله در مدیریت ترافیک ، مدیریت بحران، مدیریت پارکینگ ، مدیریت خدمات شهری ، زیرساخت های شهری ، استفاده بهینه از منابع انرژی ، حوزه زیست محیطی ، آلودگی و آب وهوا و در نهایت در بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایش زیست پذیری شهری و نیز مسائل اجتماعی و فرهنگی قابل مشاهده اند. در این ارتباط مدیریت شهری هوشمند به عنوان راهکاری بی بدیل جهت حل بسیاری از مشکلات مدیریتی شهری مطرح شده است . روش تحقیق توصیفی -تحلیلی و در جهت ارزیابی این فرضیه می باشد که وضعیت شاخص های مدیرتی هوشمند شهری در شیراز دارای وضعیت مطلوبی نمی -باشد. در این پژوهش به دنبال ماهیت فرضیه تحقیق از روش آماری تی تک نمونه ای به منظور تحلیل دادههای حاصل از پرسشنامه شهروندان و کارشناسان شهر شیراز استفاده شده است . در نهایت داده ها و اطلاعات مورد نظر با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . نتایج تحقیق نشان می دهد که وضعیت شاخص مدیریت هوشمند شهری از دیدگاه کارشناسان و شهروندان شهر شیراز نامطلوب می باشد. بنابراین ضروری است که مدیران و برنامه ریزان در جهت توجه و به کارگیری شاخص های مدیریت هوشمند شهری گام بردارند.