شجره نامه (تبارشناسی) معلم و شاگرد از دیدگاه قرآن و حدیث

معلم بازیگر پیشرو در آموزش است و برای شکل دادن به شخصیت دانش آموز ضروری است. در نتیجه، معلمان در تعلیم و تربیتاسلامی با نام های استاد، معلم، مربی و مدرس نیز اطلاق میشوند که به عنوان فردی که به عنوان مربی و شخصیتی به عنوان نمونه والگو عمل می کند، اطلاق می شود. علاوه بر این، دانش آموزان به طالب، مرید و متعلم اشاره می کنند که به این معناست که افراد درسیر زندگی دنیوی و اخروی رشد و تکامل جسمی، روانی، اجتماعی و دینی پیدا می کنند. این پژوهش با هدف تبیین معنایتبارشناسی معلم و شاگرد در قرآن و حدیث بر اساس پژوهش کیفی با رویکرد مطالعات ادبیات اسلامی انجام شده است. این مقالهاز تکنیک تحلیل داده های تفسیر مودودی از طریق واژه اشتقاق و تناسب تفاسیر در ادبیات مختلف اسلامی به طور منسجم استفادهمی کند. نتیجه نشان داد که معلمان مربیانی هستند که در اسلام از نظر شایستگی علمی دارای جایگاهی والا هستند و به دنبال آنویژگی هایی به عنوان مراقب و مدیر با هدف شکل دادن به اطاعت دانش آموزان از ارزش های تجربی است. به همین ترتیب، دانشآموز فردی است که از نظر جسمی، روانی، اجتماعی و مذهبی در حال رشد و تکامل است. معلم و دانش آموز هر دو بر دوشمسئولیت یادگیری و آموزش علم بر اساس ارزش های تجربی هستند.