مروری بر خودافشایی معلمان به عنوان پیش بینی کننده تمایل دانش آموزان به برقراری ارتباط و مشارکت آنها

تمایل به برقراری ارتباط به عنوان یک پیش بینی کننده مشارکت در کلاس ثابت شده است، زیرا دانش آموزانی که تمایل به برقراریارتباط بالا دارند، بیشتر در تعامل کلاس درس شرکت میکنند. با توجه به نقش محوری معلمان در آموزش، که روش تدریس رادر چارچوب و محتوا شکل می دهند و تصمیمات مربوط به آن و استراتژی را شکل می دهند، نقشی پویا در حفظ تمایل دانشآموزان برای برقراری ارتباط و مشارکت آنان دارند. پژوهش حاضر در پی بررسی نقش خودافشایی معلمان در توسعه تمایلدانش آموزان به برقراری ارتباط و مشارکت است. ابتدا تعریفی از تمایل به برقراری ارتباط ارائه شده، سپس مفهوم افشای معلمانتوضیح داده می شود. همچنین به تعریف تعامل و تسهیل کننده های آن اشاره شده است. در ادامه به رابطه بین فردی دانش آموزانو معلمان با توجه به نمونه هایی پرداخته می شود. در نهایت، تاثیر قابل توجه آنچه که توسط معلمان فاش شده است در تمایلدانش آموزان به برقراری ارتباط و مشارکت مورد بحث قرار می گیرد. انتظار می رود مطالعه حاضر در مورد اهمیت خودافشاییمعلمان آگاهی ایجاد کند و راهبردهایی را در جهت افزایش تمایل دانش آموزان به برقراری ارتباط و مشارکت موثر آنان جهتبهبود کیفیت آموزش و یادگیری آنان ارائه دهد.