پژوهشی بر تاثیر بکارگیری ساحت های شش گانه ی سند تحول بنیادین در پویایی محیط آموزشی و تعمیق یادگیری

آموزش و پرورش در دنیای امروزی همانند تمام عرصه های دیگر تحت تاثیر احوال جاری و پیشرفت هایروزافزون قرارگرفته است. این تحولات ذهن هر انسان دغدغه مندی رامشغول می سازد. بنظر می رسد کلاس درس وکتب درسی جذابیت گذشته را ندارند. روشهای سابق برای ایجاد انگیزه آنچنان مفید واقع نمی شوند و دانش آموزانمخصوصا در دروان پساکرونا دیگر چون گذشته احساس مسئولیت در انجام وظایف آموزشی و پرورشی ندارند. اماسوال این است که من بعنوان یک معلم، چه راهی را میتوانم در پیش گیرم که دید دانش آموزانم را نسبت به تحصیلو مدرسه، به سوی لذتی فراتر از صرفا کارنامهی خوب معطوف کنم؟ چگونه می توانم یادگیری را به سمتی ببرم کهدستیابی به اهداف بالاتر مانند کسب مهارت، پژوهشگری و...خودبه خود موجب دستیابی به اهداف زیردستی مانندنمره عالی شوند؟ اینجا بود که با توجه به روش کلاسداری استاد شهیدم دکتر اسداله مرتضایی و ساحت های ششگانه سند تحول بنیادین تصمیم گرفتم کلاسهایم را به دوبخش تقسیم کنم: «درس و فرادرس». به این ترتیب متناسب با توانمندی خودم و علاقه دانش آموزان، برای هرکلاسم فعالیتی در نظر گرفتم. و در نتیجه ی ۶ ماه فعالیت مسمتر بهحول قوه الهی نتایجی مطلوب حاصل شد که در ادامه بیان خواهم کرد.