معنویت و دینداری درکودکان در حال رشد

به طور سنتی، کودکان عموما از نظر رشد نابالغ و ناتوان در تجربه معنویت در نظر گرفته می شدند. با این حال، به نظر می رسدمطالعات جدیدتر خلاف این را نشان می دهد. هدف این مقاله ۱) بررسی چگونگی تکامل دینداری و معنویت در فرد در حال رشداست. (۲) ادراکات کودکان را درباره خدا توصیف می کند. (۳) چگونگی ارتباط معنویت و دینداری با سلامت روان را بررسی میکند. و (۴) نظریه های مربوط به رشد ایمان در کودکان و نوجوانان را شرح دهد و (۵) توصیه هایی را برای پرورش معنویت ودینداری در بین کودکان به منظور ترویج جوانان سالم و جامعه بهتر ارائه دهد. نتایج مطالعات جدیدتر نشان میدهد که کودکان دارایطبیعت معنوی ذاتی هستند و میل به یادگیری بیشتر در مورد خدا یا سایر موضوعات معنوی دارند که به نظر میرسد بخشی طبیعیاز رشد آنها باشد. مطالعات مرتبطی که در اینجا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند، ارتباط مثبت هم افزایی بین معنویت و سلامتروان را نشان می دهند. به نظر می رسد رشد معنوی جزء جدایی ناپذیر رشد انسان است و نمی توان آن را به صورت مجزا و بانادیده گرفتن سایر ابعاد وجودی خود مطالعه کرد. والدین و مربیان باید تمام جنبه های رشد انسانی از جمله جنبه معنوی را در نظربگیرند و معنویت کودکان را پرورش دهند زیرا می تواند در مواقع سخت حمایت و انعطاف پذیری درونی ایجاد کند.