تبیین ارتباط انگیزش مشارکت ورزشی بر اساس دانش آفرینی در ورزش در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران

هدف از انجام این تحقیق تبیین ارتباط انگیزش مشارکت ورزشی بر اساس دانش آفرینی در ورزش در دانشجویانتربیت بدنی دانشگاه تهران بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران بود (۲۴۰نفر) ؛ که بر اساس جدول مورگان ۱۴۸ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. در این تحقیق، از پرسشنامهدانش آفرینی لاوسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه ارزیابی انگیزه های ورزشی پلتیر و همکاران (۱۹۹۵) استفاده شده است.فرضیه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بررسی شدند. نتایج آزمون ضریب همبستگی نشان میدهد بینانگیزش مشارکت ورزشی و دانشآفرینی در ورزش در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد؛ همچنین بین ابعاد انگیزه درونی، انگیزه بیرونی و انگیزه در ورزش و دانش افزاییدانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. دانش آفرینی در ورزش ۱۳ درصد از تغییرات واریانس انگیزشمشارکت ورزشی را تبیین کند. در نتیجه آموزش متدهای جدید کاری و برگزاری کلاس های دانش افزایی وتخصصی برای دانشجویان منجر به افزایش اطلاعات مربوط به تخصص رشته های ورزشی می شود و آنها باشرکت در کلاس های آموزشی و دوره های کارگاهی میتوانند عملکرد فردی و ورزشی را افزایش دهد.