بررسی رابطه حساسیت اضطرابی و جو عاطفی خانواده با میزان آسیب روانی در دانش آموزان متوسطه

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین جو عاطفی خانواده و حساسیت اضطرابی با آسیب روانی در دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهشتوصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ۴۰۰ دانش آموز دختر متوسطه اول پایه نهم در ۵ مدرسه دولتی شهرچالوس سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. با توجه به جدول کرجسی و مورگان با احتمال پرسشنامه های ناقص تعداد ۲۰۰ دانش آموز دختر به روش خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شد، به این صورت که ابتدا از بین ۵ مدرسه ۴ مدرسه به تصادف انتخاب گردید وسپس در مرحله دوم از بین ۱۲ کلاس در ۴ مدرسه ۸ کلاس (۲۵ نفره) انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه شامل: پرسشنامهآسیب روانی نجاریان و داوودی (۱۳۸۰)، پرسشنامه حساسیت اضطرابی تیلور و کاکس ( ۱۹۹۸) و پرسشنامه جو عاطفی خانوادگی هیل برن(۱۹۶۴) استفاده شد. برای تحلیل داده های بدست آمده از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین حساسیت اضطرابی با آسیب روانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین جو عاطفی خانواده و حساسیت اضطرابیبا آسیب روانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. حساسیت اضطرابی و جو عاطفی خانواده در دانش آموزان توان پیش بینی معنی دارآسیب روانی را دارند. این نتایج به نقش عوامل عاطفی در محیط خانواده عوامل شناختی در آسیب پذیری روانی تاکید دارد.