پژوهشی در آموزش و پرورش وراهکارهای کاهش پرخاشگری دانش آموزان

پرخاشگری وسیله ای رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدفی دیگر است و ابدا قصد حملهبه دیگران یا اذیت کردن آنها را ندارد. البته در این میان ممکن است لطمه ای نیز به کسی وارد شود. مثلا کودکی بزهکارکیف خانمی را می رباید تا به این وسیله مورد تشویق و تایید گروه همسالان قرار گیرد ممکن است پرخاشگری جنبهانتقام گیری نیز داشته باشد. یعنی کودکی که مورد اذیت و آزار قرار گرفته و نتوانسته خشم خود را ابراز کند، اکنون باپرخاشگری به کاهش اضطراب خود می پردازد. در این جا پرخاشگری وسیله ای است که کودک با توسل به آن میخواهد به هدف خود یعنی کاهش اضطراب دست یابد.آموزش و پرورش جدید صحنه ای از یادگیری های متقابل از همه رسانه ها، افراد و تاثیرات فرهنگی همه جوامع است.خیلی از دانش آموزان از کوچک ترین وقایع جهان و محیط قبل از معلمان و مدیران خود آگاه می شوند و انتظاراتخاصی از آن ها دارند. در چنین شرایطی، تغییر و اصلاح رفتار تابع درک عمیق علل رفتار است. به همین دلیل برایبرقراری انضباط و اصلاح رفتار باید معلمان و مدیران اصول رفتار شناسی و برقراری انضباط را درک و نگرش هایدرست و عالمانه ای نسبت به آن داشته باشند تا در کارهای پرورشی خود موفق باشند.