مروری بر رویکرد آموزش ترکیبی: ارتقاء آموزش و یادگیری حضوری از طریق آموزش الکترونیک

مقدمه: عصر حاضر آموزش های الکترونیکی درحال جایگزینی با شیوه های سنتی است. از طرفی تحقیقات نشان داده کهآموزش های الکترونیکی نیز دارای محدودیت های خاص خود هستند و نمی توانند کاملا جایگزین آموزش سنتی شوند. بنابراینبا وجود مزایا و معایب هر دو، متخصصان امور آموزشی سعی می کنند، روشهای مختلف را با هم ترکیب کنند و معتقدند کهآموزش ترکیبی، یک رهیافت اثربخش برای حل این مشکلات است. هدف مقاله حاضر معرفی رهیافت آموزش مجازی وترکیبی و بررسی میزان اثربخشی آن در فرآیند آموزش و یادگیری است. روش اجرا: این تحقیق از نوع مطالعه مروریتشریحی و کتابخانه ای است. جهت گردآوری اطلاعات متناسب با هدف پژوهش، از موتورهای جستجوگر و پایگاه داده هایمعتبر از جمله ISSN, Scientific Research, ScienceDirect, Google Scholar ,Magiran و مطالعات کتابخانه ای و جستجو درکتابها، پایان نامه ها و مقالات علمی منتشره، با کلیدواژه های آموزش ترکیبی، آموزش الکترونیکی، آموزش تلفیقی وکیفیت آموزش و معادل انگلیسی آنها استفاده شده است، که در طی این فرآیند ۸۷ منبع مرتبط با موضوع آموزش ترکیبی ومفاهیم مرتبط با آن، در بازه زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۳ یافت شد ولی بنا به همپوشی منابع با یکدیگر از ۲۳ منبع استفاده گردید.یافته ها: رویکرد آموزش ترکیبی با داشتن مزیت های هر دو ویکرد آموزش (سنتی و الکترونیکی) یک روش موثر برای افزایشاثربخشی آموزش، سهولت دسترسی به مواد آموزشی و افزایش اثربخشی هزینه ها می باشد. همچنین، با ارائه فرصت هایمتنوع برای یادگیری، می توان به درک و توجه مناسب به تفاوت فردی فراگیران دست یافت. این امر لازم است زیرا همه افرادبه یک روش یاد نمی گیرند و بنابراین استفاده از روش های متنوع در آموزش ضروری است. در عین حال ارتقای جذابیتآموزش را نیز به ارمغان می آورد. همچنین به دلیل ارایه فرصت های مختلف به منظور یادگیری، درکنار افزایش جذابیتآموزش، به تفاوت های فردی فراگیران نیز به طور مناسبی توجه می شود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه، استفاده از روش ترکیبی در آموزش به اساتید، امکان گسترش و بهبود آموزش ویادگیری را با اراهه آزادی عمل بیشتر در استفاده از محیط های آموزش فراهم می کند. بنابراین توصیه می شود که اساتید ومعلمان در آموزش خود از این روش استفاده نمایند.